Beste buurtbewoners, Met pijn in mijn hart moet ik u mededelen dat dit de laatste editie is van De Schrijvende Postbode. Op zondag 23 februari bereikte mij het hartverscheurende nieuws dat mijn vader, uw (schrijvende) postbode, onverwacht is overleden. Woorden…

Beste buurtbewoners,

Met pijn in mijn hart moet ik u mededelen dat dit de laatste editie is van De Schrijvende Postbode. Op zondag 23 februari bereikte mij het hartverscheurende nieuws dat mijn vader, uw (schrijvende) postbode, onverwacht is overleden. Woorden schieten tekort…

Stefan werd slechts 53 jaar oud.

Pap was een ontzettend lieve vader, een groot wielerliefhebber en een trouwe supporter van Willem II. Maar bovenal was hij een muziekliefhebber in hart en ziel. Gewapend met zijn (vaak vals gestemde) gitaar moest er bij elke familiebijeenkomst worden gezongen. Bij elke feestelijke gelegenheid ontstonden er spontaan nieuwe teksten op bekende melodieën, die met veel plezier werden voorgedragen. Een warme en dierbare herinnering die wij als nabestaanden voor altijd zullen koesteren.

Mijn vader was een betrokken dorpsgenoot en een bekend gezicht in de gemeenschap. Als postbode trotseerde hij dagelijks weer en wind en bood onderweg een luisterend oor aan velen. Thuis vertelde hij mijn jongere broer en mij vaak over de bijzondere ontmoetingen die hij tijdens zijn werk had. Zo nu en dan vormden deze verhalen de inspiratie voor zijn column – zijn creatieve uitlaatklep, waar hij met zoveel plezier aan werkte.

Op vrijdag 28 februari vond de uitvaartceremonie plaats – een dag vol emoties, met zowel een lach als een traan. Op een voor ons bijzondere locatie, het Koning Willem II Stadion, namen we in het grand café onder grote belangstelling afscheid. Ontroerende speeches en prachtige muziek gaven de ceremonie een warme, intieme en liefdevolle sfeer. Het afscheid werd op een bijzondere manier afgesloten met een vorig jaar opgenomen audiofragment, waarin Stefan een nummer van U2 zingt en eindigt met de woorden: ‘Ciao, ciao everybody’.

Graag wil ik u bedanken voor de fijne reacties en warme woorden die mijn vader keer op keer een glimlach bezorgden. Dank voor de inspiratie, voor het met zoveel enthousiasme lezen van zijn verhalen en voor uw betrokkenheid als dorpsgenoten. Jullie maakten elke regenbui, storm of onweersbui de moeite waard.

Dank voor uw steun en medeleven,

Lars, Rick en familie Latijnhouwers