Het is zondag, Knorretje krijgt dan altijd een boterham met pindakaas. Boer Jan komt de stal binnen. Knorretje knort: ‘Volgende week pepernoten van Sinterklaas, en nu van boer Jan een boterham met pindakaas.’ Boer Jan bromt: ‘Knorretje, ik heb hier…

Het is zondag, Knorretje krijgt dan altijd een boterham met pindakaas.

Boer Jan komt de stal binnen. Knorretje knort:

‘Volgende week pepernoten van Sinterklaas,

en nu van boer Jan een boterham met pindakaas.’

Boer Jan bromt:

‘Knorretje, ik heb hier een pot zonder pindakaas,

vraag maar een volle aan Sinterklaas.’

‘Jan, dat zijn geen grapjes voor de zondagmorgen,

ik maak me nu echt zorgen.’

Jan schudt zijn hoofd. ‘Ik schrok me rot, vorige week was dit nog een volle pot!

Knorretje heb jij er stiekem aangezeten en heb je deze helemaal leeg gegeten?’

‘Ik zou niet durven,’ knort Knorretje.

‘Als ik de dief te pakken krijg pak ik deze bij zijn lurven,’ zegt boer Jan boos.

Maar wie heeft dit dan gedaan?

Knorretje pakt zijn vergrootglas en knort: ‘Ik ga meteen met Kukie op onderzoek.’

Het eerste wat ze bekijken is de lege pot pindakaas.

‘Kukeleku, wat raar, er zitten allemaal zwarte vegen op de pot. Het is een dief met vieze handen.’

Dan lopen ze naar de kelder, want dáár stond de pot op de bovenste plank. Kukie springt op de kelderplank en kraait: ‘Ik zie hier een stukje van een rode veer.’ Hij neemt het pluisje in zijn bek en fladdert op de rug van Knorretje.

‘Dat moet een rode vogel met smerige poten zijn,’ knort Knorretje.

‘Ik heb vannacht gesnurk gehoord in de garage!’ zegt Ria.

‘In de garage!?’ knort Knorretje verbaast, ‘daar staat alleen de tractor en een grote zak met aardappelen.’

‘Daar staan geen aardappelen,’ zegt Ria, ‘die staan in de schuur.’

‘Kom Kukie, wij gaan kijken,’ knort Knorretje.

In de garage zien ze tegen de muur een zak staan waar een rode veer uitsteekt. Ze lopen er heel stilletjes naar toe. Als ze bijna bij de zak zijn moet Knorretje niezen: ‘Hatsjoe!’

De zak beweegt en valt om.

Kukie schrikt. ‘Kukeleku, een spookzak!’

Maar Knorretje is niet bang en opent de zak.

‘Knor, knor, wat heb ik nu aan mijn fiets hangen?’

Hij ziet een pietje met in zijn hand een boterham met pindakaas!

‘En, smaakt de boterham?’ vraagt Knorretje.

‘Ja, die is heerlijk, lekker smeuïg,’ zegt het pietje.

‘Wie ben jij en wat doe jij hier?’ knort Knorretje.

‘Ik ben de verkenner van Sinterklaas en ik heet Scoutie.’ Hij tikt met drie vingers tegen zijn pet zoals een echte verkenner doet. ‘Ik verkende hier de boel, maar ik was de weg kwijt geraakt. Toen kreeg ik honger. In jullie kelder vond ik een pot pindakaas en brood, dat was lekker.’ Hij wrijft over zijn buik. ‘Daarna kroop ik met mijn boterham in mijn warme strooizak.’

‘Zo, dus meneer heeft de pindakaas van Knorretje opgegeten, foei!’ kukelt Kukie.

‘Oh dat spijt me verschrikkelijk,’ zegt Scoutie, ‘hier heb je wat pepernoten.’

‘Laat die pepernoten maar zitten,’ knort Knorretje.

‘Kunnen jullie mij vertellen hoe ik bij de andere verkenner-pieten kom?’ zegt Scoutie.

‘We bellen de hoofdpiet wel,’ kukelt Kukie.

‘s Middags wordt Scoutie door een verkenner-piet opgehaald. Als dank heeft hij voor alle bewoners van de Beestenboel een boterham met pindakaas.

Dat lust niet iedereen, maar dát vindt Knorretje niet erg. ‘Knor, knor.’