Op dierendag hebben de kinderen samen met de Boerderijclub groentetaarten gemaakt voor de dieren in de dierenweiden van Berkel-Enschot en Udenhout. Van de supermarkten en de boeren hebben ze groenvoer gekregen: tomaten, appeltjes, bloemkool, andijvie, wortels, mais en nog veel…

Op dierendag hebben de kinderen samen met de Boerderijclub groentetaarten gemaakt voor de dieren in de dierenweiden van Berkel-Enschot en Udenhout. Van de supermarkten en de boeren hebben ze groenvoer gekregen: tomaten, appeltjes, bloemkool, andijvie, wortels, mais en nog veel meer. Van al dat lekkers maakten de kinderen mooie en lekkere taarten.

Daarna gingen Knorretje en boertje Ben met Witlokje en de huifkar de taarten rondbrengen. Ze begonnen bij de dierenwei in Udenhout. Daar nam Romy de cavia de taart in ontvangst en piepte: “Dankjewel, hier zijn we erg blij mee en wat ziet het er smakelijk uit.”

“Dat is ook de bedoeling, het is maar een keer per jaar dierendag,” knorde Knorretje.

Daarna reden ze door naar de kinderboerderij Vincentius, Bosch en Duin en de andere dierenweiden. Iedereen was blij met de taart.

Toen ze klaar waren zei Ben: “Zo, en nu naar de Beestenboel, want voor Witlokje en jou is het ook dierendag.”

Knorretje kreeg het water al in zijn bek. Hij dacht aan een boterham met pindakaas. Toen ze het erf opreden zagen ze de boertjes en de dieren rondom een grote doos staan.

“Zo,” knorde Knorretje, “en nu onze groentetaart. En als het zou kunnen een boterham met pindakaas.”

Maar de boertjes en de dieren schudden allemaal hun hoofd.

Ben nam het woord: “Knorretje, omdat jij altijd zoveel voor ons doet hebben we voor jou een verrassing geregeld.”

“Een verrassing! Zit er in die doos soms een grote pot pindakaas?” knorde Knorretje.

“Nee,” zei Ben, “we hebben een mystery guest in deze grote doos zitten en jij moet er achter komen wie het is.”

Knorretje begon gelijk te raden: “Bent u meneer Calvé, of Michiel van de Pindakaaswinkel?”

“Knorretje, je moet vragen stellen om te weten te komen wie jouw verrassing is,” zegt Ben.

Knorretje: “Bent u een dier?”

Mystery guest: “Nee.”

Knorretje: “Bent u een vrouw?”

Mystery guest: “Ja.”

Knorretje: “Heb ik u al eens gezien?”

Mystery guest: “Ja, maar ik zie jou altijd eerder.”

Dat vond Knorretje een raar antwoord. “Ziet u me altijd eerder dan ik u?”

Mystery guest: “Ja, dat klopt.”

Knorretje: “Iemand die mij eerder ziet als ik haar, dat kan er maar eentje zijn! Bent u Marjolein Stok, die mij tekent?”

“Ja dat klopt, lieve Knorretje.” Marjolein stapte uit de doos en gaf Knorretje een knuffel. Met een potlood en bruine stift tekende ze snel op papier een boterham met pindakaas. “Alsjeblieft Knorretje, die wilde je toch hebben?” zei Marjolein.

Iedereen juichte en klapte in de handen en poten

“Dankjewel, wat een lekkere en leuke verrassing,” knorde Knorretje.

“Ja maar er is nog meer. Ik ga een portret van jou schilderen,” zei Marjolein, “We willen jou daarmee eren.”

“Dat vind ik leuk, ik word er helemaal verlegen van,” knorde hij.

Het is twee weken later en Knorretje gaat vandaag zijn schilderij onthullen. Iedereen staat in een halve cirkel rond het schilderij. Knorretje haalt het doek eraf en er volgt een luid applaus. Knorretje heeft tranen in zijn ogen. Hij vindt het zo mooi en knort: “Wat is het toch fijn om een varken bij de Beestenboel te zijn.”

Beste lezers wat vinden jullie van het schilderij?

Van onze verhalenverteller: Wim Verbunt

Illustraties: Marjolein Stok