‘Knorretje, onze bruiloft is zaterdag 21 juni,’ zegt boer Jan. ‘We vieren het bij de ouders van Ria.’ ‘Maar dat is helemaal in Groningen!’ knort Knorretje. Jan zucht eens. ‘Ja, je snapt wel dat we jullie niet mee kunnen nemen.…

‘Knorretje, onze bruiloft is zaterdag 21 juni,’ zegt boer Jan. ‘We vieren het bij de ouders van Ria.’

‘Maar dat is helemaal in Groningen!’ knort Knorretje.

Jan zucht eens. ‘Ja, je snapt wel dat we jullie niet mee kunnen nemen. Het is ver rijden in een veewagen voor jullie. Als we terug zijn van onze huwelijksreis, vieren we het hier ook nog een keer met jullie samen.’

‘Oh, leuk,’ knort Knorretje en loopt weg.

Knorretje zoek Kukie op. ‘Jan en Ria gaan trouwen in Groningen en we mogen er niet bij zijn.’

Kukie reageert met een harde: ‘Kukeleku, kukeleku! Mogen wij er niet bij zijn?’

‘Nee, hij wil het met ons apart vieren als ze terug van hun huwelijksreis zijn.’

‘Knorretje, we zijn toch geen watjes!’ kukelt Kukie.

‘Nee natuurlijk niet, ik ben nog aan het denken,’ knort Knorretje.

‘We nemen gewoon de huifkar, spannen Gerrit ervoor en rijden hen achterna, kukeleku.’

‘Dat zal niet zo makkelijk gaan, dat is drie dagen en nachten reizen. We moeten met een beter plan komen, knor, knor. Kom we gaan langs Ria.’

Ria heeft geen patiënten, dus Knorretje en Kukie kunnen doorlopen.

‘Zo, waarom krijg ik midden op de dag zo’n hoog bezoek?’ vraagt Ria.

‘Boer Jan vertelde over jullie trouwdatum en trouwen in Groningen,’ kukelt Kukie.

‘En dat de dieren van de Beestenboel er niet bij mogen zijn,’ knort Knorretje.

‘Ja, dat vinden we zelf ook jammer, maar met zijn allen in een grote veewagen, dat willen we jullie niet aan doen,’ zegt Ria. ‘Alleen Witlokje gaat met ons mee.’

‘Ik weet genoeg. Kom we gaan naar Witlokje,’ knort Knorretje.

‘Hi, hi, hi,’ hinnikt Witlokje, ‘komen jullie paardje rijden?’

‘Nee,’ kukelt Kukie. ‘Klopt het dat jij mee mag naar de trouwerij van Ria en Jan in Groningen?’

‘Ja, dat klopt,’ hinnikt Witlokje, ‘Ria en Jan willen niet in een trouwauto naar de kerk, maar ieder op een paard en Ria rijdt op mij, hi, hi, hi.’

‘Dat is wel leuk. Hebben ze daar nog meer paarden?’ knort Knorretje.

‘Ja Drikus, daar gaat boer Jan op rijden, Drikus is al een oud beestje.’

‘Wij mogen niet mee,’ knort Knorretje.

Witlokje knikt met haar hoofd, ‘Ja, jammer, wij gaan een week voor de trouwerij al naar Groningen en boer Kees past op de boerderij.’

Knorretje knort: ‘Kom Kukie, we gaan met boer Kees praten.’

Ze lopen voorzichtig langs de kant van de weg naar de boerderij van boer Kees. Hij is in de moestuin aan het schoffelen.

Knorretje steekt zijn snuit tussen de spijlen van de poort en knort: ‘Zo boer Kees, flink aan de arbeid? Kunnen we je ergens mee helpen?’

‘Nee hoor, ik ben bijna klaar.’

‘Wij willen iets me je bespreken, komt dat uit?’ knort Knorretje.

‘Ja hoor, kom dan gaan we op de veranda zitten.’

Boer Kees doet voor hen de poort open. Na een half uurtje gepraat te hebben zijn ze klaar. Tevreden loopt Knorretje met Kukie op zijn rug terug naar de Beestenboel.

Wat zouden ze met boer Kees besproken hebben?

Dat lezen jullie de volgende keer in De Schakel.