De Schakel
Jeugd
Toverkraai Krakra

Aanwijzing voor de verteller/lezer: monotone stem Kaatje, Fleur, Thijs, Ivo en Anouk gaan drie weken naar het vakantiebos Het Stralende Woud. Daar slapen ze in boomhutten. Het is een vakantiebos alleen voor kinderen. Kaatje, Fleur, Thijs, Ivo en Anouk kenden…

Aanwijzing voor de verteller/lezer: monotone stem

Kaatje, Fleur, Thijs, Ivo en Anouk gaan drie weken naar het vakantiebos Het Stralende Woud. Daar slapen ze in boomhutten. Het is een vakantiebos alleen voor kinderen. Kaatje, Fleur, Thijs, Ivo en Anouk kenden elkaar van tevoren niet. Op de eerste dag hebben ze een kennismakingsspel gedaan. En zo zijn ze met zijn vijven bij elkaar gekomen. De vijf wonen in Boomhut 3 aan het Braambessenpad. 

Midden boven Het Stralende Woud hangt het luchtkasteel van prinses Caitlin. De prinses regelt alles in Het Stralende Woud. De kinderen kunnen altijd bij haar terecht. Om in het luchtkasteel te komen ga je onder het kasteel staan. Je doet je handen omhoog en je vliegt meteen naar boven. Bij de poort hangt een fluitje en als je daarop blaast gaat de poort open.

Midden in het woud staat een oude eik. Bij de eik wordt de week afgesloten met het Weekfeest. Deze plaats wordt de Oude Eik genoemd. Alle kinderen doen mee aan het Weekfeest. De kinderen van de ene boomhut zingen een liedje, anderen doen een dansje of zorgen voor de hapjes en het drinken.

In Het Stralende Woud is er altijd muziek. Muziek dat door de dieren in het bos wordt gemaakt: fluiten van de vogels, loeien van de koeien en tikken van de specht. En muziek door de kinderen in het bos: zoals het rommelen op trommels, spelen op een gitaar of zingen. Muziek zorgt ervoor dat het altijd fijn is in Het Stralende Woud. Ben je verdrietig dan zorgt een melodietje in je hoofd er wel voor dat je weer vrolijk wordt.

In Boomhut 3, wordt muziek gemaakt. Ze zijn aan het oefenen voor het Weekfeest. Ivo op de trommel, Anouk met de tamboerijn, Fleur op de gitaar en Kaatje en Thijs zingen. Het is een liedje over vogels die vliegen, konijntjes die huppelen, ennn…opeens, is de klank weg! Ze kunnen wel de woorden zeggen en ook op de tamboerijn slaan of op de gitaar spelen maar het klinkt niet! De klank is weg!

Kaatje zegt: “Kom op, nog eens proberen 1-2-3: vogels die vliegen, konijntjes die huppelen.”

Maar nee, het klinkt niet! De stemmen hebben geen klank meer! Hoe kan dat nou? Afschuwelijk!

Anouk zegt: “We gaan naar prinses Caitlin om te vragen wat er aan de hand is.”

De stemmen van de kinderen zijn net stemmen van robotten. Vlug gaan ze naar het luchtkasteel om met prinses Caitlin te praten. Ze doen hun handen omhoog en even later staan ze voor de poort van het luchtkasteel. Anouk blaast op de fluit om naar binnen te gaan, maar uit de fluit komt geen geluid! De poort gaat dus niet open! Wat nu gedaan?

Ivo zegt: “Ik zal kijken of ik over de muur kan klimmen.”

Hij probeert over de muur te klimmen, maar dat gaat niet. Die is te hoog!

Fleur zegt: “Als wij met zijn allen een toren maken, dan kun je er wel overheen komen.”

Kaatje gaat met haar schouders tegen de muur staan. Één voor één klimmen ze naar boven door op elkaars schouders te gaan staan. Zo heb je een levende ladder. Als laatste klimt Ivo via de anderen helemaal naar het topje en kan hij over de muur klimmen. Hij loopt snel naar de kamer van prinses Caitlin en klopt op de deur: “Klop, klop.” “Wat gek, dat klinkt gewoon zoals altijd!” denkt Ivo. 

De prinses zegt: “Kom maar binnen.”

Ook dat klinkt gewoon! Ivo zegt: ”Prinses, we zijn de klanken kwijt, alles klinkt hetzelfde! Maar nu ik bij u ben klinkt alles weer gewoon!” 

De prinses denkt lang na en zegt dan: ”Heb je bij de boomhut een kraai horen kraaien?”

“Ja, dat klopt. Heel hard!  Mijn oren deden er pijn van.” 

“Dat was toverkraai Krakra! Kraaien kunnen niet zo mooi zingen. Ze zingen altijd “krakra,” daar zit weinig melodie in. Krakra kan erg jaloers zijn omdat hij niet zo mooi zingt als jullie. Omdat hij een toverkraai is kan hij alle klanken inslikken. En dan kan híj wel mooi zingen. Dat is er dus gebeurd! En nu hebben alle dieren en kinderen geen klank meer! Gelukkig kan Krakra niet in het kasteel komen. Hij kan hier ook geen klanken stelen.” 

Ondertussen heeft de prinses de poort opengedaan voor Kaatje, Thijs, Fleur en Anouk. Als ze binnen zijn kunnen zij ook weer gewoon praten. Ivo vertelt hen wat er aan de hand is. En Kaatje vertelt dat alle kinderen in Het Stralende Woud nu praten als robotten! 

“Laat iedereen naar het kasteel komen. Hier kun je in ieder geval gewoon praten,” zegt prinses Caitlin.

Even later zitten alle kinderen van Het Stralende Woud in de balzaal. Anouk vraagt: “Maar hoe kunnen we in Het Stralende Woud nu onze klank terugkrijgen?”

Ivo zegt: “Kunnen we Krakra niet vangen en hem opensnijden? Dan komen alle klanken er wel weer uit!” 

Nou dat vinden de andere kinderen geen goed idee. Anouk zegt: “We moeten er voor zorgen dat hij alle klanken teruggeeft. Maar hoe krijgen wij hem zover?” 

De prinses vertelt: “Alleen als Krakra zelf ‘Kra, Kra’ zegt wordt de betovering verbroken. Maar dat weet hij zelf ook! Dat zal hij dus niet makkelijk doen!”

“Weet je wat,” zegt Thijs, “we nodigen hem morgen uit voor ons Weekfeest bij de Oude Eik om samen met ons muziek te maken.” 

“Samen met ons muziek maken? Maar wij kunnen nu helemaal geen muziek maken!” zegt Fleur. 

“Precies,” zegt Thijs, “Ik heb een plannetje. Ik maak voor hem een speciaal muziekstuk!” 

De andere kinderen vinden dat een raar plan. Maar niemand heeft een beter idee dus zo gezegd zo gedaan. 

Op het kasteel krijgen de kinderen van Thijs de muziek die ze moeten oefenen. Gelukkig klinkt de muziek daar heel gewoon en mooi. 

Fleur gaat op weg naar kraai Krakra. Bij zijn nest aangekomen

roept Fleur: “Kraai Krakra, bent u thuis?” 

Krakra doet open hij kijkt haar aan en zegt: “Zo meisje met je lelijke stemmetje wat kan ik voor je doen?”

 “Kraai Krakra ik kom u uitnodigen voor ons Weekfeest bij de Eik.”

“Waarom willen jullie dat, willen jullie mijn klanken afpakken?”

“Oh nee, u kunt zo mooi zingen. Wij zouden het fijn vinden als u bij ons komt zingen.”

Krakra voelt zich gevleid en zingt: ”Oh maar ik doe daar graag aan mee holadijee, ik kom morgenavond graag en dan zing ik tonen hoog en laag.” 

De volgende avond zitten alle kinderen rond de Oude Eik. De prinses moet van de kinderen op het kasteel blijven. Want als het plannetje niet lukt dan heeft de prinses ook geen klank meer! Iedereen vindt het heel spannend. 

Kaatje opent de avond: “Beste kinderen, welkom op ons Weekfeest en speciaal welkom aan kraai Krakra. Eerst wil ik graag kraai Krakra uitnodigen om voor ons te zingen.”

Krakra begint te zingen: “Oladijo holadijee wat kan ik toch mooi zingen holadijo holadijee.” 

Na zijn lied klapt iedereen.

“Heel mooi,”zegt Kaatje,“nu komt het optreden van ons kinderorkest. We zingen voor kraai Krakra speciaal het kraaienlied.”

Alle kinderen gaan op een rij staan en zingen op dezelfde toon: 

“Kr kr kr kr, kr kr kr kr.”

Ze zijn al zeker twee minuten aan het zingen. Opeens schreeuwt Krakra: ”Stop stop. Dat is toch niet goed gezongen! Als je als een kraai wilt zingen, dan zing je krakra kra kra …enn!“

Het is ineens doodstil. Dan volgt er een lawaai van stemmen. 

Iedereen kan weer gewoon praten en zingen. Omdat Krakra “krakra,” heeft gezegd verbrak hij de betovering! 

En kraai Krakra? Die heeft zijn eigen stem weer terug. Krakra kijkt een beetje sip. Hij wil weg vliegen. Dan zegt Thijs: “Mag ik even stilte! Kraai Krakra, “krakra” hoort bij uw stem en zo heeft iedereen zijn eigen geluid. De koe zegt boe, de haan kukeleku en wij hebben ook allemaal een eigen geluid. Zo is dat in de natuur geregeld. Ik heb voor u een speciaal muziekstuk geschreven: de Krakra-wals, waar uw stem precies bij hoort. Luister maar eens goed en doe gerust mee” 

De kinderen gaan weer op hun plaats staan en spelen de Krakrawals. Aan het begin van elke regel mag Krakra “krakra” zingen. Dat klinkt geweldig mooi. De prinses is van haar kasteel naar beneden gekomen om te luisteren naar dit mooie muziekstuk. Krakra belooft dat hij nooit meer klanken zal stelen. Krakra wordt voortaan bij elk Weekfeest uitgenodigd om mee te doen.

Wat vond je van het verhaal? Wil je graag nog een verhaal lezen van het Stralende Woud? Laat het me weten w.verbunt@home.nl

Illustratie: Karen Slangen
Wim Verbunt, Verhalenverteller

About the author

Related Posts