‘Wat een rijkdom!’   Op 24 maart 1922 werd Toos van Zee – van Helden geboren. Dit jaar viert zij met kinderen en kleinkinderen haar honderdste verjaardag. Graag vertelt ze over haar rijke leven.   ‘Bij de Pax Christi-voettochten liepen…

‘Wat een rijkdom!’

Op 24 maart 1922 werd Toos van Zee – van Helden geboren. Dit jaar viert zij met kinderen en kleinkinderen haar honderdste verjaardag. Graag vertelt ze over haar rijke leven.

‘Bij de Pax Christi-voettochten liepen we elk jaar met een groep jongeren van Tilburg naar Den Bosch. Dat was in de jaren zeventig een groot gebeuren. In de dorpen daartussen bleven we overnachten. En wie moest dat regelen? Vijftien jaar lang hebben wij dat gedaan.’

In die tijd kwam Toos met haar man Theo na omzwervingen door het hele land in de Pieter de Hooghlaan wonen. Hij werkte bij het ministerie van Landbouw en zij was huismoeder voor haar drie kinderen. Graag had ze willen werken, maar ook zonder betaald werk was ze actief buitenshuis. “Het kwam allemaal op me af. Ik heb het nooit gezocht.’ De Schalm, Volkshogeschool Oisterwijk, de Avondvierdaagse, en dan nog de kleine dingen, zoals jaarlijks het kerstverhaal voorlezen in de Caeciliakerk. ‘Mensen zeiden vaak: “Als je naar mevrouw Van Zee gaat, komt het in orde.” Dat was ook zo. Ik ben heel dankbaar dat alles zo goed is gegaan, maar ik ging er dan ook achterheen tot het gelukt was.’

Een bijzonder hoofdstuk vormt de Creatieve Club. Toos en haar dochter Thea dachten dat het een leuk idee was om in de eigen huiskamer met wat buurtkinderen te knutselen. Haar zoon Eric werd met een bericht voor in De Schakel op pad gestuurd. Dat had effect. Er bleken 175 geïnteresseerden. De week daarop vroeg ze daarom maar om hulp om al die kinderen te begeleiden. Toen meldden zich 27 moeders. Tien jaar lang werden de woensdagmiddag en de hele zaterdag gegeven aan de club.

Ik kon me over dingen heenzetten

Veel te vroeg is Thea overleden, ook Theo en hun kleinkind Tim zijn dood. ‘Daar werd ik wel opstandig van. Waarom, God? Gelukkig kreeg ik weer kracht om door te gaan.’ Mooie herinneringen heeft ze aan het intieme ziekbed van vrienden, tante Fien en oud-pastoor Hein Tops. ‘Hij woonde twee huizen verderop, en ons contact groeide uit tot een levensvriendschap. Die heeft mijn leven vol gemaakt.’

Sinds kort woont Toos op de zorgafdeling van Notre Dame in Tilburg. ‘Nu wordt er voor mij beslist.’ Maar ook daar probeert ze zich overheen te zetten. ‘Schrijf maar op dat ik dankbaar ben voor alles wat ik heb mogen ontvangen.’

Tekst: Frits Hendriks

Foto: Bas Haans