De scholen zijn al sinds eind december gesloten. En hoewel het digitale onderwijs steeds beter vormgegeven wordt, klinken er toch steeds vaker geluiden over grote leerachterstanden en zelfs ‘verloren’ generaties. Hoe kijkt een docent aan tegen deze manier van onderwijs-op-afstand?…

De scholen zijn al sinds eind december gesloten. En hoewel het digitale onderwijs steeds beter vormgegeven wordt, klinken er toch steeds vaker geluiden over grote leerachterstanden en zelfs ‘verloren’ generaties. Hoe kijkt een docent aan tegen deze manier van onderwijs-op-afstand? En dreigt er inderdaad een doemscenario?

Harry Wijgerse is docent Onderzoek & Ontwerpen (O&O) aan het d’Oultremontcollege in Drunen. Hij geeft zijn leerlingen nu al een aantal weken les vanachter de laptop. Afwisselend vanuit huis en vanuit school. ‘Onze eindexamenleerlingen krijgen fysiek les. Ik ben twee dagen in de week in het schoolgebouw, waar ik de fysieke lessen combineer met online lessen aan de rest van de leerlingen.’ Docenten en leerlingen hebben hun draai inmiddels gevonden in het digitaal lesgeven, maar ideaal is het allemaal niet. ‘Mijn leerlingen werken in teams aan opdrachten vanuit het bedrijfsleven. Veel daarvan kan digitaal, zoals het onderzoek doen en het contact onderhouden met de opdrachtgever. Maar het praktische gedeelte wordt al een stuk lastiger. Op school hebben we een lokaal met materialen en machines. Dat gedeelte kun je niet digitaal oplossen.’

[streamer: ‘leerlingen missen elkaar en hun docenten’]

Ook het contact met zijn leerlingen is anders dan anders.  ‘Het is veel fijner om een klas vol kinderen te hebben, dan naar een scherm met filmpjes op postzegelformaat te kijken,’ vertelt Harry. ‘Je kunt niet zo snel schakelen als in een normale lessituatie. Even een vraag beantwoorden, even bijsturen of op gang helpen, dat gaat in een chat of teams-sessie toch minder makkelijk.’ Hij merkt dan ook dat veel leerlingen het normale onderwijs missen. ‘En dan bedoel ik niet alleen de contacten met medeleerlingen, maar ook met de docenten. Ze vinden het moeilijk om de discipline op te brengen en gemotiveerd te blijven. Dan missen ze toch hun docent die ze bij de les houdt, ze aanjaagt en motiveert.’

Geen doemscenario

Toch is Harry niet bang voor leerachterstanden en andere doemscenario’s. ‘Leren doe je nooit in hetzelfde tempo en op dezelfde manier. Bovendien is leren meer dan alleen lesstof in je hoofd stampen. Ook buiten school leer je veel. Juist nu merk je dat bij leerlingen belangrijke vaardigheden naar boven komen. Leren doorzetten bijvoorbeeld. Je kunt denken dat alles toch al verloren is, maar juist dan moet je doorzetten en oplossingen zoeken. Dat zijn heel belangrijke en waardevolle competenties.’

Tekst: Noortje de Kok
Foto: Harry Wijgerse