Een eettafel die is omgetoverd tot een gedeelde werkplek voor het hele gezin. Een oude laptop die weer tot leven is gewekt met nieuwe apps, toepassingen en websites. En overal stapeltjes planbladen, werkboeken en schriften. Welkom in de wereld van…

Een eettafel die is omgetoverd tot een gedeelde werkplek voor het hele gezin. Een oude laptop die weer tot leven is gewekt met nieuwe apps, toepassingen en websites. En overal stapeltjes planbladen, werkboeken en schriften. Welkom in de wereld van thuisonderwijs in Corona-tijd.

Het is druk in huis. Normaal gesproken heerst er hier overdag een redelijke rust. Het huis is dan mijn privékantoor. Maar sinds drie weken is alles anders. Mijn bureau, mijn laptop en zelfs mijn mobiele telefoon worden regelmatig gekaapt door onze kinderen die ineens op ‘mijn’ werkplek aan de slag gaan. Iedereen probeert, zo goed en zo kwaad als het gaat, door te gaan met zijn werk. Ik ook. Maar dat ‘gewoon doorgaan’ valt nog niet mee wanneer je er ineens een nieuwe functie als zij-instromer in het basisonderwijs bij hebt gekregen. 

Drie weken geleden leek het een spannend avontuur, dat thuis lesgeven. De jongens gingen enthousiast aan de slag met de pakketjes thuiswerk die we op school op konden halen. Maar voor mij was het wel even wennen. Er is veel veranderd sinds ik zelf op school zat, en iets ‘op mijn manier’ uitleggen werkte eerder verwarrend dan verhelderend.

Schakelen en schaken
Maar het lastige aan lesgeven was niet zozeer de inhoud, maar het vele schakelen. Tussen het schoolwerk van de kinderen,  je ‘eigen’ werk en dat van je thuiswerkende partner. Schakelen tussen de rol van juf, politieagent, zzp’er en moeder. En dus probeerde ik op meerdere borden tegelijk te schaken en alle ballen hoog te houden. Maar al gauw bleek dat ik niet goed ben in simultaan schaken.

‘Doen wat kan, laten wat niet kan.’

Leren loslaten
Werken op de manier en in het tempo zoals ik dat altijd deed, lukt niet meer. Dat moet ik leren loslaten. Net zoals het feit dat ik geen perfecte juf ben. Wie in het onderwijs werkt heeft daar een jarenlange opleiding voor gevolgd en aan lesgeven heb je een dagtaak. Dat krijg je niet in drie weken tijd onder de knie. De belangrijkste les van thuis lesgeven is dus vooral: loslaten en accepteren dat niet alles perfect gaat. De situatie is nu eenmaal niet normaal , en dat wordt-ie de komende weken ook nog niet. Het blijft dus een kwestie van doen wat kan, en laten wat niet kan.

Tekst en foto: Noortje de Kok