De meeste Schakel-lezers kennen hem als de “schrijvende postbode”. Achter dat pseudoniem schuilt Stefan Latijnhouwers, 49 jaar oud en getogen Berkel-Enschottenaar. Een kennismaking met de boomlange Schakel-correspondent en postbezorger.   Het begon ooit met een studie aan de Academie voor…

De meeste Schakel-lezers kennen hem als de “schrijvende postbode”. Achter dat pseudoniem schuilt Stefan Latijnhouwers, 49 jaar oud en getogen Berkel-Enschottenaar. Een kennismaking met de boomlange Schakel-correspondent en postbezorger.

Het begon ooit met een studie aan de Academie voor Journalistiek en Voorlichting. Vervolgens ging je als schrijvende journalist aan de slag voor opdrachtgevers als Omroep Brabant en het Rotterdams Dagblad. En nu: je eigen tekstbureau, een boek in wording over Willem II en een mooie wekelijkse bijdrage aan de Schakel. Beste Stefan, je bent een schrijver in hart en nieren!

‘Dat mag je zeker zeggen! Ik loop over van de hobby’s en interesses – ik luister en speel graag muziek, houd van een stevige wandeling en volg sporten als voetbal en wielrennen op de voet. Maar één passie steekt er toch echt met kop en schouders bovenuit, en dat is schrijven. Daar kan ik mijn ei in kwijt. Zo kwam ik een tijdje terug op het idee om mijn werk als postbode met schrijven voor de Schakel te combineren. Lekker op mijn fietske door het eigen dorp! Als postbode zie en hoor je veel: ideaal voor een journalist. En toen was daar “de schrijvende postbode”, een rubriek waarin ik vertel over mijn indrukken van ons dorp. Ik ben gek op creatieve verhalen en de lezers, merk ik uit de vele leuke reacties, trouwens ook.’

Zo ben je inmiddels alweer bijna een jaar voor de Schakel bezig. Wat zijn een paar mooie momenten geweest tot nu toe?

‘Naast mijn persoonlijke column ga ik er ook graag als journalist op uit. Nieuwswaardige thema’s verkennen die in Berkel-Enschot spelen. Zo was ik vorig jaar ter plaatse bij de oplevering van de Koningsoordlaan, een belangrijke gebeurtenis voor het dorp. Op zo’n moment leeft de journalist in mij op! Een ander, recenter voorbeeld: het verhaal dat ik schreef over besmetting onder cliënten en medewerkers van Torentjeshoef in Corona-tijd. Ik leerde al snel: hier heb ik een gevoelig onderwerp te pakken. Met moeite wist ik enige informatie los te peuteren. Wat overigens wel heeft geloond, want een week later stond er een informatief en journalistiek verantwoord artikel in ons dorpsblad. Zo hebben we toch duidelijkheid weten te scheppen over de situatie in Torentjeshoef. Daar is de Schakel ook voor.’

Hoe zie jij je toekomst als Schakel-correspondent voor je?

‘Zolang ik plezier heb in wat ik doe, zit ik bij de Schakel helemaal op mijn plek! Tegelijkertijd kost schrijven ook veel tijd en energie. Vaak zit ik nog tot in de late avonduurtjes te tikken. Natuurlijk geeft het ook energie, want als journalist maak je toch het een en ander mee. Als je goed kijkt, zit overal een verhaal in, groot en klein. Dat maakt het werken voor de Schakel waard.’

Tekst: Sabine Doevendans
Foto: Bas Haans

Eerder in deze serie SCHAKELAARS verscheen:
Bas Haans