Als kleine jongen wilde Theo van Tilburg net als zijn vader politieagent worden. Maar op de middelbare school, zo rond zijn 15ejaar was het wel duidelijk dat hij het onderwijs in wilde. Hij gaf toen al trainingen bij de basketbalclub…
Als kleine jongen wilde Theo van Tilburg net als zijn vader politieagent worden. Maar op de middelbare school, zo rond zijn 15ejaar was het wel duidelijk dat hij het onderwijs in wilde. Hij gaf toen al trainingen bij de basketbalclub en hij richtte een jeugdafdeling op, het werd eigenlijk een vanzelfsprekendheid dat hij het onderwijs in ging.
Theo vindt het onderwijs mooi, iedere dag is anders, maar vooral de kinderen zijn zo leuk. Kinderen zijn heerlijk flexibel en meestal vrolijk. Hij vindt kleuters mooi puur, hebben iets onbevangens, iets natuurlijks, iets spontaans. Hij schreef ook steevast in vriendenboekjes van de schoolkinderen dat hij een gezellige oude opa wilde worden.
Via verschillende scholen als docent, adjunct-directeur, lid van het MT werd hij ruim 19 jaar geleden directeur van basisschool St. Caecilia. Het zat wel in Theo om directeur te worden, op z’n 18ewas hij al aanvoerder/ trainer van zijn basketbalteam en later zat hij in het bestuur van de bibliotheek en was hij voorzitter van de jeugdafdeling hockey.
De directeursfunctie is wel echt veranderd de afgelopen jaren, zegt hij. De regeldruk is enorm toegenomen, er moet steeds meer op papier staan waar de verantwoordelijkheid ligt. Wat Theo een echte positieve ontwikkeling vindt in het onderwijs, is de zorg voor kinderen, de expertise van leerkrachten is enorm toegenomen. De sociaal emotionele ontwikkeling van kinderen is centraal komen te staan, het gaat echt om het kind.
Kinderen zijn zo leuk
Theo is trots op de dingen die hij heeft bereikt met St. Caecilia, waaronder de nieuwbouw en het niveau van onderwijs van de school. Tevens is het heel mooi dat de kinderen na de St. Caeciliaschool op het juiste niveau op de middelbare scholen terecht komen, daar waar het kind thuishoort. Ook de saamhorigheid in het team is enorm, het is een heel sterk team en het is fijn dat we dat bereikt hebben. Hij zal de contacten met de leerkrachten en het plezier wat kinderen uitstralen enorm missen.
Natuurlijk heeft Theo ook plannen voor na zijn pensioen. Hij wil meer aandacht aan het gezin besteden, weer het plezier in boeken lezen hervinden, meer de caravan gebruiken en meer knutselen. De dagen zullen ongetwijfeld gevuld zijn.
Tekst: Ellen de Visser
Foto: Bas Haans
