Een pronkstuk of een verborgen Rembrandt zat er niet bij. Bijna veertig mensen zagen hun kans schoon om tijdens Open Monumentendag hun kunstvoorwerpen op waarde te laten schatten. Overwegend schilderijen, vazen, serviezen, beeldjes en juwelen kwamen uit theedoeken en grote…

Een pronkstuk of een verborgen Rembrandt zat er niet bij. Bijna veertig mensen zagen hun kans schoon om tijdens Open Monumentendag hun kunstvoorwerpen op waarde te laten schatten. Overwegend schilderijen, vazen, serviezen, beeldjes en juwelen kwamen uit theedoeken en grote Ikea tassen tevoorschijn. 

Mevrouw I. Rozendaal was speciaal van Mijnsheerenland naar de Kapittelzaal van Ons Koningsoord afgereisd om meer te vertellen over de meest waardevolle kunstige voorwerpen die mensen vanuit huis hadden meegenomen. Hoopvol wachtten ze met het nummertje in de hand op hun beurt. Al voor aanvangstijd was de zaal met 20 mensen gevuld. Volgens kunsthistoricus en taxateur Rozendaal was het mooiste stuk van de dag een groot houten wapenschild met twee leeuwen afkomstig uit de buurt van Delft.  

“We blijven maar gewoon werken”, is de conclusie van en mevrouw als ze van de tafel wegloopt. Onny de Bont, geboren en getogen Berkel-Enschottenaar, heeft twee schilderen en een speciale porseleinsoort Boeddhabeeldje bij zich.  Niet alleen de afbeelding van de bloemen, maar vooral de lijst en het legering plaatje eronder, gaf haar destijds bij aankoop bij iemand in Esch de gedachte dat dit misschien wel wat waard zou kunnen zijn. Dat had ze goed ingeschat, want ook de kunstkenner vond het een geweldig mooie lijst. Ze keek vooral naar de achterkant van het doek. Deze was gemêleerd ecru van kleur. Dat gaf de bevestiging dat het niet van Chinese makelaardij is, want die gebruiken rollen met wit canvas. Verder was het schilderij niet van bijzonder hoge waarde.  Het Boeddhabeeldje was volgens haar productiewerk. Dat werd beaamd in de zaal, want een andere vrouw in de zaal liet weten ook zo’n zelfde beeldje te hebben.

Regout servies
Mevrouw De Bruijn woont sinds 1976 in Berkel-Enschot. Haar wijnglas komt uit de periode 1880-1900 en is gemaakt in Leerdam. Naast de glasblazerij is een museum waar je dit soort glazen nog kunt zien. Haar bord was een onderdeel van een servies van Petrus Regout uit Maastricht. Ook uit diezelfde tijdsperiode. Helaas werd het servies destijds vaak opgedeeld bij een erfenis aan de kinderen. Ieder een bordje. Er is nu nog een vereniging actief die probeert de serviezen compleet te maken. En als het net het ontbrekende bord is dan kan er toch wel 100 euro voor gegeven worden. 

Tekst: Ellen van Slooten
Foto: Ingrid Roets

[Foto-onderschrift] Onny de Bont in afwachting wat er gezegd gaat worden over haar meegebrachte spullen.