Aandacht voor eten en het leren kennen van dorpsgenoten zijn ingrediënten van “Berkel-Enschot aan de kook”. Of je nu het plezier haalt uit het klaarmaken van gerechten, het inkopen van bijzondere en verse producten, een ware kunstenaar bent in het…
Aandacht voor eten en het leren kennen van dorpsgenoten zijn ingrediënten van “Berkel-Enschot aan de kook”.
Of je nu het plezier haalt uit het klaarmaken van gerechten, het inkopen van bijzondere en verse producten, een ware kunstenaar bent in het presenteren op het bord, uitgebalanceerde en verfijnde smaakcombinaties weet te verzinnen of slechts een partner hebt die goed kan koken. Het maakt niet uit. De voornaamste reden is dat je van kokkerellen houdt en je passie voor eten deelt. Via Berkel-Enschot aan de kook ontmoet je dorpelingen op een andere manier. Bijna 80 mensen hebben in deze 7deeditie hun kookkunsten gedeeld, recepten uitgewisseld en wellicht nog een tweede kookdate gemaakt.
Geen bakje friet
Nicole van Zon, een van de drie organisatoren, weerspreekt dat sommige mensen afhaken omdat het niveau te hoog ligt. Vooral ook als je weet dat er professionele koks mee doen. “Je kunt het nooit fout doen. Alles wat je zelf maakt en waar je je best voor doet is goed. Iets leuks op tafel zetten is voldoende. Tja, je moet natuurlijk niet met een bakje friet of een stuk pizza aan komen zetten”, grapt Nicole.
Helemaal enthousiast komt één van de deelnemers op Nicole af. “Geweldig, echt heel leuk gehad.” Ze hoopt dat de organisatie volgend jaar ook mee komt eten. Die kans is klein, want bij onverwachte uitval van deelnemers, springt ze in.
Parelhoentje en truffel
Omdat er vier gasten aanschuiven aan tafel, is het niet erg dat je af en toe de keuken in duikt. Een keukenprinses licht toe: ”Je kookt eigenlijk in twee etappes. Eerst ga je alles voorbereiden en in de tweede fase hoef je het alleen nog een beetje op te warmen. Mijn parelhoentje was al klaar voordat de visite kwam. Nog heel even in de oven, maar niet doorgaren, want dan wordt het te droog. In totaal heb ik drie uur in de keuken gestaan. De meeste tijd was ik kwijt aan de oesterzwambitterbal. Eerlijk gezegd heb ik die niet zelf bedacht, maar in een restaurant een keer voorgeschoteld gekregen. Ik heb zes jaar kooklessen gehad met een vriendinnenclubje. Een kookboek lees ik als een leesboek. De uitgesproken smaak van truffel mag niet overheersen. Daarom heb ik de truffeljus niet over het parelhoen gegoten, maar het gevogelte op de saus gelegd. Hopelijk mag ik volgend jaar weer het hoofdgerecht bereiden”, lacht ze vooruitkijkend naar de volgende editie van 6 april.
Tekst: Ellen van Slooten
Foto: Bas Haans
Fotobijschrift vlnr: Hans Verhoeven, Angela Verhoeven, Brigitte van Riel, Tessa de Backer, Ruud van Riel en Paul de Backer.
