Dagelijks rijden er leswagens door ons dorp, vaak voor een examen. Eens per jaar krioelt het ook van de jonge fietsers in oranje hesjes. Dat zijn kinderen van groep acht die fietsexamen doen.   Vanaf Eikenbosch stuurt Jan van Esch…

Dagelijks rijden er leswagens door ons dorp, vaak voor een examen. Eens per jaar krioelt het ook van de jonge fietsers in oranje hesjes. Dat zijn kinderen van groep acht die fietsexamen doen.

Vanaf Eikenbosch stuurt Jan van Esch ze op weg. ‘Zo’n vijfendertig jaar geleden begon basisschool Rennevoirt met een examen. Het jaar erna hebben we met alle scholen -ik was toen directeur van de Vlashofschool- de handen ineen geslagen. En na mijn pensionering ben ik het blijven doen. Lindsey van Roij van Rennevoirt doet de hele organisatie, dus kan ik me richten op het verkeersexamen zelf.’

De gezichten zijn soms wat gespannen bij de start, maar met nog wat aanwijzingen van Jan gaan de kinderen op weg. De meeste doen dat prima. Ook bij de diverse controleposten langs de route zijn de examinatoren (moeders van deelnemende kinderen) behoorlijk tevreden. Handen worden vaak wat laat uitgestoken, bochten afgesneden en kijken gebeurt regelmatig naar een kant waar geen verkeer vandaan kán komen, maar de rapporten worden meestal met plusjes gevuld. ‘Wat dat betreft kan ik wel wat van deze kinderen leren,’ zegt een moeder.

Het is fascinerend wat je allemaal ziet op zo’n post, als je even blijft staan kijken. Of dat nu bij een erkend moeilijk punt is, zoals bij de Enschotse kerk, of dat het gewoon een afslag is op de Generaal Eisenhowerweg. Je moet op zoveel dingen tegelijk letten in het verkeer. ‘Als ze deze route goed afleggen, dan moet naar de middelbare school fietsen geen probleem zijn.’

‘Naar de middelbare school fietsen moet geen probleem meer zijn.’

Wat ook opvalt is de vriendelijkheid van de mensen in ons dorp, de opgestoken handen, lachende gezichten en vriendelijke praatjes die even gemaakt worden bij de examinatoren. ‘Alleen al voor de gezelligheid zouden we dit vaker moeten doen; misschien ook voor volwassenen op e-bikes,’ stelt iemand voor. Helaas wordt ook duidelijk dat veel automobilisten geen voorrang verlenen aan fietsers, zelfs als die duidelijk aangeven welke richting ze op willen.

Gelukkig heeft de wijkagent de kinderen op het hart gedrukt om liever wat langer te wachten of een keer vaker te kijken. Daarmee creëren de meesten voor zichzelf een veilige verkeerssituatie. Al zullen veel kinderen na vandaag niet meer ‘zo overdreven kijken’. Totdat ze autorijles nemen uiteraard.

Tekst: Frits Hendriks

Foto: Bas Haans