Sinds de Russische invasie van Oekraïne eind februari, staat voor veel Oekraïners hun leven op zijn kop. Zo ook voor Nataliia en haar dochter Valentyna. Samen met Valentyna’s collega Kateryna en haar zoon Daniel vluchtten ze begin maart naar Nederland.…

Sinds de Russische invasie van Oekraïne eind februari, staat voor veel Oekraïners hun leven op zijn kop. Zo ook voor Nataliia en haar dochter Valentyna. Samen met Valentyna’s collega Kateryna en haar zoon Daniel vluchtten ze begin maart naar Nederland. Al snel vonden ze onderdak bij Aernout en Irene Bakels in Berkel Enschot. Destijds dachten ze dat het maar voor een paar weken zou zijn, maar de werkelijkheid is helaas anders. Ze zullen kerst in Nederland ‘vieren’.

Begin maart vertrekt het viertal uit Dnipro, een stad niet ver van de grens met de door de Russen bezette regio’s. Ze besluiten alles achter zich te laten en stappen in de auto richting Nederland. Valentyna vertelt: ‘Op mijn werk had ik al contact met Martin Houben van Boomkwekerij Udenhout. Ik heb hem gebeld met de vraag of hij ons kon helpen. Tijdens de vijf dagen die we onderweg waren, kregen we in de auto al te horen dat Martin een adres had gevonden in Berkel-Enschot.’ Dat alles zo snel kon gaan is te danken aan Aernout en Irene die al vanaf het eerste moment bereid waren om vluchtelingen in huis op te nemen. Aernout legt uit: ‘We wisten meteen dat we dit moesten doen en toen ik de oproep van Martin zag, konden we snel schakelen.’

Culturele verschillen

De afgelopen maanden waren niet makkelijk. Zo vormt de taal een flinke barrière en komen ook culturele verschillen naar voren. ‘In Nederland is het onderwijssysteem totaal anders dan ze gewend zijn,’ legt Aernout uit, ‘maar ook het eten.’ Valentyna: ‘Wij zijn gewend uitgebreid te lunchen, hier in Nederland eten ze vooral eindeloze stapels boterhammen.’ Ze koken dan ook graag gerechten uit hun thuisland voor Aernout en Irene, die op hun beurt hun huisgenoten kennis lieten maken met nasi en Nederlandse klassiekers als de kroket en de frikandel speciaal. Vooral die laatste valt bij Daniel in de smaak die goedkeurend een duim omhoog steekt. Contact met andere Oekraïense vluchtelingen is er niet veel. ‘We komen elkaar natuurlijk wel tegen, maar het maakt me vaak verdrietig,’ aldus Valentyna.

Een andere Kerst

Kerst is dit jaar duidelijk anders. Alleen al omdat in Oekraïne Kerst en nieuwjaar volgens de orthodoxe kalender op heel andere dagen vallen dan hier. En ondanks de warme ontvangst in Berkel-Enschot, zouden ze veel liever hun kerst thuis doorbrengen. Gelukkig houden ze het maken van papieren kerststerren volgens Oekraïense traditie in ere. ‘Ze zijn prachtig’. Toch een beetje ‘thuis’ in Nederland.

Tekst: Noortje de Kok en Ellen de Visser

Foto: Ellen de Visser