Op kerstavond wordt er bij de Beestenboel een Kerst-in gehouden. Er komt een levende kerststal, een koor, een lichtjestocht, de verhalenverteller en er is warme chocolademelk met een wafel. De Boerderijclub zorgt voor de affiches zij hangen die overal op.…

Op kerstavond wordt er bij de Beestenboel een Kerst-in gehouden. Er komt een levende kerststal, een koor, een lichtjestocht, de verhalenverteller en er is warme chocolademelk met een wafel.

De Boerderijclub zorgt voor de affiches zij hangen die overal op.

Kerstavond, het is vijf uur en het is donker. De kerst-in gaat beginnen. Voor de poort staan ouders met hun kinderen. Knorretje, Oink en Pinkie delen samen met de leden van de Boerderijclub lampions uit. De boertjes Ben en Nienke steken de kaarsjes aan.  De eerste groep begint aan de lichtjestocht. Deze tocht duurt ongeveer een half uur en loopt buiten om de Beestenboel. Voor de kleintjes rijdt er een huifkar mee getrokken door Witlokje. De tocht eindigt bij de kerststal van de Beestenboel. Drie engeltjes van kinderkoor Eigenwijs zingen daar kerstliedjes. Engel Laura, de dirigente, geeft aan dat de bezoekers gerust mee mogen zingen: “Gloria, in excelsis deo♫.”

In de kerststal staat ezel Gerrit samen met koe Berta en de schapen. De boertjes zijn verkleed als herder. Lars en zijn vriendin Marieke zijn Jozef en Maria. Piepertje speelt, net als vorig jaar, baby Jezus.

Bij het kampvuur leest de verhalenverteller voor over Kerstmis in de dierenwei. Snif en Snuitje zorgen ervoor dat het kampvuur goed blijft branden.

Knorretje loopt met Kukie op zijn rug rond. “Het is erg druk, kukeleku,” kraait Kukie. “Ja het gaat prima zo, leuk die blije gezichten,” knort Knorretje. Bij de kerststal knort Knorretje tegen een van de engeltjes: “Klein koortje.”

“Ja,” zegt Lotte, “dit is ons laatste optreden, we zijn te klein.”

“Oh, dat is jammer.”

Trijntje zegt: “Als u nu bij ons koortje komt!”

Knorretje moet lachen: “Als ik ga zingen loopt heel de kerk leeg.”

Hij loopt nog even langs Laura de dirigente: “Ik hoor dat jullie gaan stoppen?”

“Ja, dat klopt, te weinig koorleden. Maar het zou best kunnen dat we op een ander tijdstip weer verder gaan. Maar nu even niet.”

Knorretje loopt met Kukie verder en botst tegen boer Jan op: “Knorretje, ik was net naar je op zoek! De moeder van Ria belde dat haar vader in het ziekenhuis ligt. We willen daar nu naar toe. Maar hoe moet dat dan hier? Zal ik mijn zus Marleen bellen?”

“Nou dat zou ik maar niet doen!” knort Knorretje. Hij heeft nog slechte herinneringen aan zus Marleen*. “Wat denk jij Kukie? Kunnen wij dat samen met de boertjes van de Boerderijclub regelen?”

“Dat moet wel lukken, gaan jullie maar snel naar Groningen.”

“Weten jullie het zeker?”

“Ja hoor, heel zeker!” Knorretje loopt door: “Kukie ik moet er niet aan denken dat Marleen hier komt oppassen, dan staan we zo weer op water en brood!”*

Even later rijden Jan en Ria richting Groningen.

De Kerst-in gaat gewoon door. Tegen acht uur zijn alle bezoekers naar huis. Iedereen helpt mee opruimen, zelfs de engeltjes van het kinderkoor. Het enige wat er blijft staan is de piano van het koor, Laura haalt die later op.

Als alles klaar is bedankt Knorretje iedereen voor de geweldige avond. Ria had als bedankje voor iedereen een leuk kerstpakket klaargemaakt, Knorretje deelt die uit.

Als iedereen naar huis is, loopt Knorretje met Kukie nog een rondje over het erf. Bij de poort zien ze een auto staan. “Er zitten mensen in de auto!” knort Knorretje.

Kukie tikt met zijn snavel op het raam. Dat wordt opengedraaid. “Goedenavond, ik heet Knorretje, kan ik jullie ergens meehelpen?”

“Dag varken, ik heet Oelie, auto kapot. Moeten hier blijven.”

“Komt er iemand de auto maken?”

“Nee, kost geld. Ik weet niet hoe auto maken!” zegt Oelie verdrietig.

Knorretje ziet in de auto een vrouw met een slapend kind op haar schoot. “Ja maar jullie kunnen toch vannacht niet in de auto blijven zitten. Het gaat vriezen!”

“Ja, is koud, deken nodig voor meisje.”

Knorretje kijkt naar Kukie: “Wat vind jij?”

“Ze kunnen vannacht wel in de boerderij slapen, Jan en Ria zijn er niet,” kraait Kukie.

Oelie schudt zijn hoofd. “Maar auto kan hier niet staan, al onze spullen in.”

Knorretje knort: “Dan sleept Witlokje de auto wel op het erf, daar staat hij veilig. Gaan jullie binnen maar iets warms drinken. Dan bel ik de garage om de auto te maken.”

Ze stappen uit de auto. De vrouw van Oelie heet Yasmina en het dochtertje Isme. Yasmina vertelt dat ze op weg waren naar familie in Duitsland. Onderweg maakte de auto rare geluiden. Ze wilden naar een garage rijden, maar bij de boerderij hield de auto er mee op.

Ondertussen zijn alle dieren van de Beestenboel komen kijken wat er aan de hand is. Piepertje ziet Isme en Isme ziet Piepertje. Ze steekt haar handen naar hem uit en Piepertje rent naar haar toe. Ze tilt de cavia op en knuffelt hem. Ze lopen langs de kerststal. Oelie zegt met een lach: ”Het is kerstnacht, we kunnen hier slapen in de stal net als Jozef en Maria.”

Knorretje schudt zijn hoofd en zegt: “Als het nodig is hebben we voor jullie een warm bed in de boerderij.” Hij wijst hen de weg naar de keuken. Oink en Pinkie geven hun warme chocolademelk met een wafel. Oelie en Knorretje gaan met Witlokje de auto op het erf zetten.

Dan belt Knorretje een garage om de auto te laten maken. Maar welke garage hij ook belt, nergens wordt er opgenomen. Tja kerstavond, die zijn natuurlijk allemaal gesloten. Bij de wegenwacht zeggen ze dat het zo druk is dat ze pas morgenvroeg aan de beurt zijn. Ze raden aan om een slaapplek te regelen.

“Dat wordt een overnachting op de boerderij,” knort hij.

Net als Knorretje de poort wil dicht doen, rijdt er een auto op het erf. Het is Laura van kinderkoor Eigenwijs: “Hallo Laura, jij komt je piano zeker ophalen?”

“Ja dat klopt, hebben jullie nog bezoek?” Ze wijst naar Oelie en de auto. Knorretje vertelt Laura wat er aan de hand is. “Dan zoeken jullie natuurlijk een automonteur? Nog wel in de kerstnacht!”

“Dat klopt, maar die komt pas morgenvroeg,” knort Knorretje.

“Ik weet wel iemand, ik ga meteen bellen.”

Even later komt er een wagen aanrijden. Het is de automonteur die Laura heeft gebeld. “Hallo ik ben Bert, is er hier een auto stuk?”

Knorretje en Oelie lopen met Bert naar de kapotte auto. Knorretje laat hen alleen en loopt terug naar de boerderij. Yasmina vertelt tegen Laura haar verhaal: “Wij zijn vier jaar geleden gevlucht uit Syrië en wonen nu drie jaar in Nederland. Wij mogen in Nederland blijven. We waren op weg naar mijn broer, die woont in Duitsland. Drie jaar lang hebben we elkaar niet gezien. Vorige week hebben we een auto gekocht. Er is nog net geld genoeg om de benzine te betalen.”

Knorretje ziet dat Isme met Piepertje aan het spelen is. Isme straalt helemaal, Piepertje vindt haar lief. Na een uurtje komen Bert en Oelie binnen. De auto is klaar, hij doet het weer. Oelie wil betalen maar Knorretje knort: “Dat betalen wij wel uit de opbrengst van vanavond.”

“Er wordt hier niets betaald!” zegt Bert. “Het is kerstnacht, vrede op aarde aan alle mensen van goede wil.”

Laura begint gelijk een “gloria♫” te zingen en daarna zegt ze: “Kom, ik pak mijn piano en dan gaan we buiten voor Bert, Oelie, Yasmina en Isme zingen.”

En zo worden er laat in de kerstnacht op de Beestenboel door alle dieren en de gasten nog kerstliedjes gezongen. Oelie geeft bij het afscheid Knorretje een hand: “Knorretje, wat kun jij mensen gelukkig maken.”

Knorretje krijgt tranen in zijn ogen en kan even niets knorren. En dat wil wat zeggen!

Isme geeft Piepertje een knuffel, dan stappen ze in de auto en rijden richting Duitsland. Voor onderweg hebben ze nog een paar pakken chocolademelk en wafels meegekregen.

Even later gaat de telefoon, boer Jan: “Het goed gaat met de vader van Ria. Hoe was de Kerst-in, is het ook allemaal goed afgelopen?”

“Ja hoor Jan, alles is hier goed gegaan,” knort Knorretje.

Knorretje is blij dat het goed is afgelopen, en als hij zijn oogjes dicht doet knort hij: “Zalig Kerstfeest!”

*Zie: Oproer op de Kinderboerderij.

Illustrator: Marjolein Stok

Verhalenverteller: Wim Verbunt