Fieke hangt de vlag uit bij de poort van de kinderboerderij. Hiermee begint dekampeerweek. Op de vlag staat een geit met daaronder ‘Las Cuatro Cabras’, dat is Spaans voor ‘De Vier Geiten’. Fieke, Ben, Lars en Nienke zijn…

Fieke hangt de vlag uit bij de poort van de kinderboerderij. Hiermee begint dekampeerweek. Op de vlag staat een geit met daaronder ‘Las Cuatro Cabras’, dat is Spaans voor ‘De Vier Geiten’. Fieke, Ben, Lars en Nienke zijn lid van de Boerderijclub. Zij komen elke zaterdag bij elkaar in de oude stal. Ze leren veel over het boerenleven, oude gebruiken en werken mee op de kinderboerderij. Boer Jan en boerin Ria leiden de club. De Boerderijclubbestaat uit twintig leden, ze noemen zich ‘de boertjes’.

Tijdens de zomervakantie komen er elke week vier boertjeskamperen. Ze maken de stallen schoon, voeren de dieren, bouweneen boerderijtje waar ze in overnachten, zorgen voor hun eigen warme maaltijd en ze maken een programma voor de bezoekers op dinsdag, woensdag en donderdag.

Ben en Nienke zijn twaalf en kamperen voor het derde jaar. Zij zijn de oudsten en hebben deze week de leiding. Lars en Fieke zijn allebei negen en kamperen voor het eerst.

Elke groep verzint een groepsnaam met een boerderijdier. Lars is helemaal gek van geiten en stelde ‘de Bokkenrijders’ voor. Helaas, die naam had een andere groep al gekozen. Nienke kwamtoen met de naam: ‘Las Cuatro Cabras’. Dat vonden ze stoer klinken, beter dan ‘De Vier Geiten’.

Na het uithangen van de vlag gaan ze met pallets, planken, zeil, hamers, zagen en een paal een boerderijtje bouwen. Ze zetten de paal in de grond en aan de top wordt een groot zeil vastgemaakt.Zo lijkt het een circustent. Bij de ingang timmeren ze met pallets en planken twee slaaphokken in elkaar.

Ze vullen jutezakken met stro om op te slapen.

De buitenkant krijgt een likje verf. Als ze klaar zijn zit er meer verf op de vierbouwers dan op de hut. Maar het belangrijkste is dat ze plezier hebben.

Ze roepen Knorretje en boer Jan voor de controle. Die zijn heel tevreden. Met een sproeier test Boer Jan of alles waterdicht is. Er komt geen druppel water naar binnen. Knorretje duwt tegen de pallets, gelukkig zevallen niet om. De boerderij is goedgekeurd.

Tussen de middag komt boerin Ria met een stapel boterhammen,want van bouwen krijg je honger.

Na het eten gaan Ben en Fieke in de moestuin werken. Lars en Nienke maken de stal van ezel Gerrit en paard Witlokje schoon.Ze hebben nog tijd over en gaan een praatje maken met Witlokje en Gerrit. Witlokje hinnikt: “Bedankt voor het schoonmaken van onze stal. Willen jullie op onze ruggen rijden?”

“Ia, ia,” balkte Gerrit, “dat is een leuk idee.”

Nienke zegt: “Mag dat?”

“Ia, ia, natuurlijk mag dat.”

Lars trekt een sip gezicht: “Ik durf niet, ik ben bang dat ik er afval.”

“Ik zal heel voorzichtig lopen,” hinnikt Witlokje. Lars schudt zijn hoofd.

“En als we samen op Witlokje gaan zitten, dan houd ik jou goed vast?” zegt Nienke.

Lars schudt nog een keer zijn hoofd en loopt huilend weg.

Ria ziet Lars lopen en ook dat hij verdriet heeft. Ze gaat naar hem toe. “Lars, wat is er aan de hand, je kijkt zo sip?”

“Witlokje vroeg of ik op zijn rug paardje wilde rijden. Dat durf ik niet.”

“Waarom niet?”

“Ik ben een keer van een pony gevallen en heb toen mijn enkel omgezwikt. En nu durf ik er niet meer op.” Hij begint weer te huilen.

“Deed het zo’n pijn of was je geschrokken?”

“Ik was geschrokken, ik lag ineens op de grond.”

“Zou je het wel graag willen?”

“Ja, heel graag.”

“Wil je dat ik jou daarbij help?”

Lars knikt en droogt zijn tranen.

“Dan spreken we af dat we elke dag samen met Witlokje gaan oefenen. Dat hoeft verder niemand te weten. Ons geheimpje.”

Lars moet er om lachen en geeft Ria een high five.

Ben en Fieke hebben onkruid gewied in de moestuin en alles mooi aangeharkt. Voor het avondeten hebben ze sperzieboontjes geplukt en aardappels uit de grond gehaald.

Ze nemen alles mee naar hun boerderijtje en gaan de maaltijd klaarmaken.

“Fieke, je hebt veel te veel aardappels geschild,” zegt Ben.

“Ik heb alle aardappels geschild die we hebben uitgestoken!”

“Dan zullen we eens zien of we grote eters zijn,” zegt Ben lachend.

Ze dekken buiten de tafel. Lars en Nienke komen meehelpen.

“Ik ruik iets aangebrand!” zegt Lars

Fieke en Ben rennen naar de keuken. “Oh nee,” zegt Fieke, “De aardappels zijn droog gekookt en aangebrand!”

Ben draait gauw het gas uit en zet de pan op de grond.

“Wat nu? Die kunnen we niet meer eten!” zegt Fieke.

“Jawel, alleen de onderste zijn aangebrand die haal ik eruit en van de rest maak ik puree.”

“Wat een geluk dat ik te veel aardappels geschild heb,” zegt Fieke.

Ze giet de sperzieboontjes af en Ben maakt puree en bakt de eieren.

Ria heeft een pot appelmoes meegegeven, altijd lekker. Alles wordt met smaak opgegeten. En als toetje vlaflip. (Zie recept hieronder)

Na het avondeten praten ze nog even over het programma van morgen en bereiden de bonte avond voor.

De kinderen vinden het gaaf. Daarna rijden ze op de rug van Witlokje of gaan zitten in de kar met Gerrit ervoor, “Ia, ia”.

Lars poetst samen met een paar kinderen de varkens schoon. Knorretje, Oink en Pinkie lopen door een smalle gang, krijgen daar met zeep en een borstel een wasbeurt en aan het einde van de gang worden ze schoongespoten. En daarna… roetsjen ze de modder in. Sommige kinderen roetsjen mee. Het wordt een heleglij- en glibberpartij. En daarna… gaan ze weer opnieuw door de modder en de wasstraat.

Boer Jan geeft een demonstratie schaapscheren. Na het scheren krijgt iedereen een plukje wol.

 

“Wat mooi, kom we gaan naar huis,” en samen gaan ze op de fiets naar huis.

Op woensdag is er een speurtocht met opdrachten.

Donderdag is het spelletjesmarkt: modder gooien, paardje of ezeltje rijden, ezeltje prik (maar niet met Gerrit!), eierlopen, zaklopen, kussengevecht op een balk, koeien melken (met een nep koe) en nog veel meer. Nieuw dit jaar is dokter Ria, zij houdt een speciaal spreekuur. Kinderen mogen met hun dier langskomen.Ria vertelt hoe je je dier het best kunt verzorgen. Ze knipt de nageltjes als het nodig is en kijkt of ze gezond zijn. Maartje staat met haar parkiet in de rij. Als ze aan de beurt is laat ze haar parkiet zien. “Dat is een mooie parkiet, hoe heet hij?”

“Hij heet Pluis,” zegt Maartje.

“Hij heeft nogal lange nagels, zal ik ze knippen?”

“Graag, mama durft het niet en ik ook niet.”

Als dokter Ria wil gaan knippen bijt Pluis in haar hand en van schrik laat ze hem los.

Hij vliegt meteen de boom in. Ekkie de ekster ziet het gebeuren en vliegt naar Pluis. “Zo, kom jij hier wonen?”

“Hier moet je wel voor je eigen eten en slaapplek zorgen. Anders heb je hier niets te zoeken,” krast Ekkie.

“Nou, dan vlieg ik wel weer naar Maartje, want van haar krijg ik altijd lekkere zaadjes en heb ik een eigen slaapplek.” Pluis vliegt naar binnen en gaat bij Maartje op haar schouder zitten. Maartje en dokter Ria moeten hier erg om lachen en slaken een zucht van verlichting. De nagels worden geknipt en Maartje zet Pluis terug in de kooi.

Het is vrijdag, de laatste dag van de kampeerweek, vandaag breken ze hun boerderijtje af en zetten ze alles klaar voor de bonte avond. Als avondeten: koude schotel met gevulde eieren, aardappelsalade, komkommer, meloen en andere lekkernijen. Boer Jan en boerin Ria zijn uitgenodigd om mee te eten.

Na afloop zegt Ria: “Ik heb nog nooit zo lekker en gezellig gegeten als vandaag.”

Ben zegt lachend: “Dat zegt u natuurlijk bij elk kamp.”

“Ja, dat doe ik ook en telkens meen ik het. Ik vind de kampeerweken van de Boerderijclub geweldig. Het is voor mij elke dag weer een feest.”

Daarna begint de bonte avond. De families van ‘Las Cuatro Cabras’ komen binnen.

Op de voorste rij zitten de broertjes en zusjes samen met dedieren. Behalve Gerrit en Witlokje, die zijn te groot om voorin te zitten. Ze beginnen met liedjes over de afgelopen week. Ze zingen over Pluis, Jimmy en Piepertje, en over de paarse lok van Witlokje.

Dan komt Ben als goochelaar. Hij laat Oink verdwijnen in een kist, even later komt hij weer binnengewandeld. Hoe kan dat? Dan horen ze geklop: “Laat mij eruit, het is hier zo donker!”

“Hahahaha,” dat is Oink! En wie is de andere dan? Dat is zijn broertje Pinkie.

Nienke jongleert met 4 eieren, ze houdt ze alle vier in de lucht. Wat knap! Maar als ze stopt en twee eieren op tafel legt, blijven er nog twee eieren hangen! Die hangen met een dun draadje aan het plafond.

Dan is Ria aan de beurt: “Ik wil een kunstje doen met Witlokje en ik zoek een vrijwilliger. Wie wil?”

Nienke springt gelijk op: “Dat wil ik wel, mag ik?”

“Witlokje, wat vind jij ervan, mag Nienke het kunstje doen?”

Witlokje schudt nee en hinnikt: “Dat moet Lars doen.”

“Lars, wil jij een kunstje doen met Witlokje?”

Het wordt stil. Lars schudt zijn hoofd.

Dan hinnikt Witlokje: “Kijk in mijn ogen, als ik zeg simsalabim, 1-2-3, ga jij op mijn rug zitten.”

Lars kijkt Witlokje in zijn ogen.

“Simsalabim, 1-2-3.” Hij staat op en loopt naar Witlokje.

Lars had elke avond stiekem geoefend met Witlokje en Ria. Hij is niet bang meer.

Dan is de avond afgelopen.

Boer Jan staat op: “Bedankt ‘Las Cuatro Cabras’, ik heb nog nooit zulke actieve geiten gehad.”

Knorretje geeft iedereen een pot pindakaas als dank. Fieke draait de deksel eraf en met haar vinger neemt ze een lik pindakaas eruit en geeft die aan Knorretje. Na veel high five en boxen gaat iedereen naar huis.

“Dat was lekker, knor, knor!”

Illustrator: Marjolein Stok

Verhalenverteller: Wim Verbunt