Al meer dan 35 jaar op 35 vierkante meter! ‘Meer heb ik niet nodig!’ zegt Kees van Berkel (65). ‘Als ik thuis kom van mijn wijk in Enschot, ga ik eerst een uur met Nelleke wandelen.’ Kees wijst op de…

Al meer dan 35 jaar op 35 vierkante meter! ‘Meer heb ik niet nodig!’ zegt Kees van Berkel (65). ‘Als ik thuis kom van mijn wijk in Enschot, ga ik eerst een uur met Nelleke wandelen.’ Kees wijst op de witte pootjes van de hond en zegt droog: ‘Nelleke van Gympen.’

Postbode Kees was meteen verliefd op het kleinste huisje van gemeente Tilburg, nu een rijksmonument, op de grens met Berkel-Enschot. Hij nipt van zijn kopje espresso. Nelleke zit op schoot met half toegeknepen oogjes mee te luisteren over hoe haar trouwe maatje graag zijn eigen koffiebonen maalt, niet doet aan gourmetten, jaren hout kapte en stookte, maar nu toch een gaskachel heeft en over zijn tv, die verborgen is achter kastdeurtjes. Kees draait liever een muziekske!

Muziekfeesten
Kees Bril werkte jaren achter de coulissen van grote muziekfestivals. Toen was het een verademing thuis te komen in zijn Juweeltje van rust. Nu komen vrienden graag bij Kees ontspannen en zo nu en dan is er een tuinfeest. ‘Eerst optredens buiten en dan in de kleinste disco van Tilburg’, lacht Kees. ‘Buren komen graag mee feesten, want er gebeurt altijd wel iets, zoals Ferry van de Zaande die spontaan optreedt of Tony Banks, die met z’n orgeltje de boel op stelten zet. ‘Poepgezellig!’

Marktplaats
De bel gaat. Kees doet open en kater Louis Rocky wandelt binnen. Ook Nelleke gebruikt het belletje onderaan de voordeur. Boven hangt een oud bordje: ‘v. Berkel’s specerijen en slachtproducten.’ De oude zaak van zijn pa. Bijna alles in en om Oranjedijk, zoals Kees’ huisje heet, is afkomstig van (Konings)markten, de kringloop, marktplaats of heeft hij gekregen. Zo slaapt één van zijn ‘Tokkies’ boven op een levensgrote (nep)koeienkop. Het nieuw gekregen kippenhok staat klaar, naast de twee lange picknicktafels, barbecue en een gietijzeren kachel. ‘Die stond zomaar op straat!’ Kees zucht. ‘Gelukkig kon ik hem dezelfde avond nog ophalen. Dit heeft niks met gierigheid te maken. Ik vind het gewoon zonde als dingen die nog bruikbaar zijn worden weggegooid.’

Onze postbode heeft nooit de behoefte gehad om groter te wonen. ‘Ik heb er veel liever van geleefd, dan dat ik mijn geld in stenen moet stoppen. Het mooiste in huis vind ik de zichtbare dakconstructie van dennenbalken, maar de ligging…, nondedju… Zó vrij! Ik kan alles doen en laten wat ik wil. Das belangrijk man!’

Tekst: Maartje van Beurden
Foto: Iris de Groot