Onlangs bereikte ons het droevige bericht dat Jan Franken op vrijdag 5 juni 2020 op 81-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Jan heeft het grootste deel van zijn leven in ons dorp gewoond en was maatschappelijk…

Onlangs bereikte ons het droevige bericht dat Jan Franken op vrijdag 5 juni 2020 op 81-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Jan heeft het grootste deel van zijn leven in ons dorp gewoond en was maatschappelijk zeer betrokken. Namens D66 maakte hij deel uit van de allerlaatste gemeenteraad in Berkel-Enschot. Jan was neerlandicus, jurist en heemkundige. We vroegen enkele dorpsgenoten om een reactie op het overlijden van deze markante persoonlijkheid.

Anton van Dorp, waarnemend voorzitter heemkundekring De Kleine Meijerij:
‘Naast het feit dat Jan en ik allebei inwoners van Berkel-Enschot zijn deelden we onze belangstelling voor politiek en heemkunde/geschiedenis. Uit de tijd dat we samen in de gemeenteraad zaten ken ik hem als een constructief en kritisch raadslid met een eigen geluid, maar altijd gericht op samenwerking. Jan was een statige verschijning met oog voor decorum, enthousiast, belangstellend en in voor een plaagstootje. Jan had een grote passie voor geschiedenis en heemkunde. Hij was lid van Heemkundekring De Kleine Meijerij en etaleerde zijn kennis als onderhoudende gids tijdens de Open Monumentendagen, door boeken en artikelen te schrijven, lezingen en cursussen te geven. Daarbij bleek dat hij een geboren docent en neerlandicus was. Ondanks zijn drukke agenda was hij altijd bereid je te helpen of van advies te dienen. Helaas is hij niet meer onder ons.

Lambert Winkelmolen heeft met Jan samengewerkt rond het boek Opgegraven en opgediept. De vroegste geschiedenis van Berkel-Enschot-Heukelom (2014).
Lambert over Jan:
Jan maakte altijd indruk met zijn ongebreidelde energie en enthousiasme. Bij hem had je altijd het idee dat hij twee levens moest leven in een. Hij was altijd ‘op weg ergens naar toe’. Erudiet en bijzonder welbespraakt. Als je dacht met hem de degens te moeten kruisen, dan had je aan hem ‘een taaie’. Hij liet zich zeker niet de kaas van het brood eten en was een tikje eigengereid. Hij was eigenlijk een klassieke docent. Enthousiast, vol welluidende verhalen, doorspekt met humor wist hij mensen enthousiast te maken voor Geschiedenis en op Fontys voor het vak Nederlands. Ook na zijn pensionering is hij het onderwijs en zijn passie om kennis over te dragen trouw gebleven, getuige zijn schrijverij, lezingen en cursussen die hij gaf bij HOVO.

Oud-voorzitter van de KBO Jan Panhuijzen herinnert Jan Franken:
Jan heeft een grote staat van dienst, zeker voor de KBO. Met zijn enorme kennis en ervaring heeft hij zich ingezet voor onze vereniging. Hij is de pionier geweest om vorming en scholing bij KBO Berkel-Enschot op de kaart te zetten en heeft er jarenlang- in de goeie zin van het woord- zijn stempel op gedrukt. Jan heeft veel leden van de KBO weten te boeien met zijn altijd interessante lessen, puttend uit zijn eigen achtergrond, interesse, kennis en onderzoek. En hij wist het als geen ander over te brengen; de cursisten hingen aan zijn lippen. 

Jan is ook altijd de grote voorvechter geweest van het standpunt dat docenten hun inzet als vrijwilliger moesten doen, zonder betaling. ‘Je bent lid van de KBO en je zet je ook als vrijwilliger in om je kennis en kunde met je leeftijdsgenoten te delen’ was zijn standpunt.

Jan was een markante figuur: snor, zwarte mantel, Borsalino-hoed en sigarenroker. We zullen die verschijning voorgoed moeten missen. Jan verdient een plaats in de eregalerij van KBO Berkel-Enschot!” 

Tekst: Redactie
Foto: KBO Berkel-Enschot