Buurvrouw, wat doet u nu? In een doodgewone straat in ons doodgewone dorp staat een doodgewoon huis van een doodgewoon gezin. Toch zamelt Bibi Conradi, op het oog een doodgewone jonge moeder, geld in voor een bijzondere therapie. …
Buurvrouw, wat doet u nu?
In een doodgewone straat in ons doodgewone dorp staat een doodgewoon huis van een doodgewoon gezin. Toch zamelt Bibi Conradi, op het oog een doodgewone jonge moeder, geld in voor een bijzondere therapie.
Die therapie bestaat uit Hope. Ze is een bruine pup, van een week of 15, nieuwsgierig en lief. Geboren als hond zal ze de komende jaren opgroeien tot hulphond. Welke hulp Hope zal gaan bieden is op het eerste gezicht niet duidelijk. Wie Bibi’s armen ziet, krijgt een vermoeden. Wie met haar praat hoort het hele verhaal.
Bibi kan haar emoties heel moeilijk onder controle houden. Allerlei prikkels komen heel heftig binnen. Daar zijn allemaal etiketjes voor: borderline, PTSS. De werkelijkheid van alledag is dat Bibi zichzelf soms beschadigt, in haar eigen vlees snijdt. Niet omdat ze dat prettig vindt, maar omdat het even ontspanning brengt. Zoals een ander te veel alcohol drinkt in stresssituaties of zoals sommige mensen drugs gebruiken. Niet omdat ze het willen, maar omdat ze hebben gemerkt dat het werkt en ze er daarna niet meer vanaf kunnen komen.
“Als er geen hoop meer is, dan moet ik die zelf maar maken.”
Een op de vier jongeren beschadigt zichzelf weleens, ook in onze omgeving. De meesten proberen het een keertje uit. Anderen gaan er mee door, maar steeds is meer pijn nodig voor hetzelfde effect, met levensgevaarlijke gevolgen. Iedereen in Bibi’s omgeving houdt dan ook het hart vast. Geen psychiater of psycholoog weet nog hoe haar te behandelen. Ook haar ouders en haar echtgenoot weten niet meer wat ze moeten doen, behalve Bibi omringen met liefde en constante oplettendheid.
“Als er geen hoop meer is, dan moet ik die zelf maar maken.” En zo kwam Bibi met het idee om een hulphond te gaan gebruiken. Die kan 24/7 aanvoelen hoe het gaat en zo nodig in actie komen. Het effect is nog niet wetenschappelijk bewezen en daarom wordt het niet vergoed. Al merkt Bibi hoe goed de hond haar doet. Hoeveel zorgkosten kunnen zo worden bespaard? Maar vooral: hoeveel ellende?
Om de opleiding van Hope tot hulphond te kunnen bekostigen is Bibi een actie begonnen. Veel proberen zij en haar gezin zelf te betalen, maar dat lukt niet helemaal. Daarom vraagt ze haar dorpsgenoten om een bijdrage, doodgewone burenhulp voor een bijzonder doel. Kijk op www.hopegeefthoop.nl
Tekst: Frits Hendriks
Foto: Bas Haans
