Nederland, fietsland en daar hoort vanzelfsprekend een groep 8 verkeersexamen bij Afgelopen woensdag stonden er 146 (helaas 3 zieken) groep 8’ers, de een wat meer gespannen dan de ander, aan de start voor hun verkeersexamen. Ze legden een door blauwe…

Nederland, fietsland en daar hoort vanzelfsprekend een groep 8 verkeersexamen bij

Afgelopen woensdag stonden er 146 (helaas 3 zieken) groep 8’ers, de een wat meer gespannen dan de ander, aan de start voor hun verkeersexamen. Ze legden een door blauwe bordjes aangegeven route af van 5,5 km door het dorp. Ze moesten laten zien dat ze zich goed in het verkeer kunnen gedragen, zoals het volgens de verkeersregels hoort. En is dat gelukt?

De grote vraag die dag was dus ook, ben je er klaar voor om veilig op de fiets naar het voortgezet onderwijs te gaan? Er zijn tijdens de route 11 zichtbare posten, aangevuld met een geheime post en een mobiele post. Deze mensen noteren of de kinderen bijvoorbeeld voorrang geven, hand uit steken, goed oversteken enz. Dit alles resulteert in wel of niet geslaagd. Dit jaar is het slagingspercentage hoog, maar helaas is niet iedereen geslaagd.

Maar wat is nu het moeilijkste aan zo een verkeersexamen? Jan van Esch (organisatie) zegt: ‘Je ziet dat kinderen bepaald gedrag hebben aangeleerd, de meeste fouten worden gemaakt op de school-thuisroute van de kinderen’. Gelukkig konden de kinderen de route wel van tevoren goed oefenen. Ook wordt er natuurlijk op school aandacht gegeven aan het verkeersexamen. Kinderen hebben in groep 7 deelgenomen aan het schriftelijk verkeersexamen en in groep 8 worden de fietsregels herhaald. Tevens worden de moeilijke verkeerssituaties in het dorp besproken. Een moeilijk punt wat na het examen vaak werd genoemd, was de kruising bij de Caecilia kerk, Kerkstraat.

Ook ik heb de route gefietst en heb met verschillende mensen op de posten gesproken, die het overigens allemaal erg gezellig hadden. Het is toch een happening in het dorp, kijken naar fietsende kinderen in oranje hesjes met een kopje koffie (al dan niet zelf meegenomen) in de hand. De meeste kinderen reden keurig en geconcentreerd. Er viel echter ook een aantal dingen op; iets te weinig handen uitsteken, er werd nog wel eens verkeerd gereden door de leerlingen (bijna de verkeerde richting op de rotonde) en helaas niet altijd zo goed gekeken of je veilig kon oversteken. Toch ook nog wel een puntje voor de automobilisten in het dorp; rijd iets minder hard en geef voorrang waar het moet. Deze twee dingen wil men nog wel eens vergeten, zo zagen we. Dat valt tijdens zo’n examen dan extra op.

MAAR bovenal, ging het gelukkig bij de meeste kinderen hartstikke goed, deden erg hun best om te laten zien dat ze zich goed konden begeven in het verkeer op de fiets. Daar mogen ze trots op zijn en nu veilig op de fiets naar hun nieuwe school!

Tekst: Ellen de Visser

Foto: Bas Haans