De Schakel
Uitgelicht
Heimwee naar Willem II

Het is slechts een detail, een voetnootje, een druppel op een gloeiende plaat in deze Corona-tijden. Maar onder het motto ‘wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’, mag het kleine leed van de Willem II-supporter ook wel…

Het is slechts een detail, een voetnootje, een druppel op een gloeiende plaat in deze Corona-tijden. Maar onder het motto ‘wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’, mag het kleine leed van de Willem II-supporter ook wel eens aandacht krijgen.

Berkel-Enschot telt zeker enkele duizenden supporters van de tricolores uit Tilburg: seizoenclubcardkaarthouders (mooi scrabblewoord!), fans die regelmatig een thuisduel bezoeken én enthousiaste volgers. Tot de laatste groep behoren plaatsgenoten die de kranten uitpluizen op nieuws over hún cluppie en de wedstrijden thuis bekijken. Zoals mijn 83-jarige vader. Hij volgt Willem II enthousiast meelevend vanuit zijn comfortabele zetel. Toen mijn moeder nog leefde, keek ze altijd even mee. Als de spanning haar teveel werd, ging ze iets anders doen. Zoals ze vroeger met de hond ging wandelen als Oranje een zenuwslopende WK of EK-wedstrijd speelde en het hele gezin met klamme handjes en de billen tegen elkaar voor de buis zat.

Hondstrouwe supporters
Ik (Stefan Latijnhouwers, zie foto) en mijn 17-jarige zoon Lars behoren tot de seizoenclubcardhouders die door weer in wind elk thuisduel van de partij zijn. Samen met vele andere hondstrouwe supporters uit Berkel-Enschot. Of ze nou Erwin, Vincent, Coen, Hein, Mies Ja, Peter, Thomas, Jasper, Rob, Renske of Marion heten: ze kijken steeds weer uit naar een spannende pot van hun favoriete voetballers. Willem II-supporter ben je niet altijd voor de lol, maar de laatste jaren is het vaak een feest om het elftal van de door de wol geverfde trainer Adrie Koster aan het werk te zien. Mede dankzij de inbreng van topspelers als de Spaanse goalgetter Francisco ‘Fran’ Sol Ortiz en het Zweedse-Eritrese supertalent Alexander Isak dat vorig seizoen na een moeizame start uitgroeide tot de absolute publiekslieveling.

‘Corona-crisis zorgt voor veel vragen’

Meest opvallende speler in de selectie van trainer Koster is nu een Belgische-Burundese balkunstenaar en dribbelkoning met de even schitterende als onuitspreekbare naam –een ouderwetse tongbreker- Mike Trésor Ndayishimiye; een potentiële (Europese) topspeler, die het net als Isak (nu uitkomend voor het Spaanse Real Sociedad) wel eens heel ver kan gaan schoppen. Het succesteam bestaat verder uit een wonderlijke mix van spelers uit Zweden, Duitsland, Spanje, Griekenland, een Limburgse Marokkaanse-Nederlandse middenvelder (Driess Saddiki) en twee onvervalste sterkhouders en routiniers uit het Brabantse land: Jordens Peters (Maaskantje) en Freek Heerkens (Heeswijk-Dinther). Met de twee kleine vleugelflitsers Mats Köhlert en ChéNunnely als twee andere blikvangers was Willem II de grote verrassing van de door ‘Corona’ helaas voortijdig afgebroken voetbaljaargang 2019-2020.

Europees voetbal
Als nummer vijf mogen ‘wij’ nu Europa in. Een prachtige beloning voor een geweldig seizoen. Toch hadden veel fans liever gezien dat de competitie met nog acht resterende wedstrijden afgemaakt zou zijn. Hoe dan ook, het waren en zijn mooie tijden voor Willem II en de fans, zeker omdat we ook de andere kant van de medaille heel goed kennen (degradaties en heel matig voetbal). Voor de die-hardsupporters geldt het motto “Spelers, trainers en bestuursleden komen en gaan, maar de liefde en passie voor Willem II blijft bestaan”. Met andere woorden: we blijven ‘ons cluppie’ altijd steunen, in voor en tegenspoed. Voor leken vaak moeilijk te begrijpen dat die clubliefde zo diep van binnen zit. De bekende en beruchte voetbalcommentator en –analyticus Johan Derksen zei het ooit zo mooi, treffend en op geheel eigen wijze in de voetbaltalkshow Veronica Inside: “Je kunt je vrouw inwisselen voor een ander, maar je club blijf je altijd trouw”.

Hoe het nu verder moet met het betaald voetbal in deze Corona-tijden is een kwestie van afwachten. Bij de supporters leven veel prangende vragen: wanneer mogen we Willem II weer live aanschouwen? Mogen we straks wel met 12.000 tot 13.000 toeschouwers gemiddeld het stadion in? Ons rest niets anders dan (on)geduldig te wachten op de antwoorden…

Tekst: Stefan Latijnhouwers
Foto: Lars Latijnhouwers

 

 

 

About the author

Related Posts