De kermis ging dit jaar voor de tweede keer niet door. Het vierjaarlijkse koningsschieten van Gilde Sint Hubertus op kermiszaterdag na een jaar uitstel wél. Wie zou de nieuwe koning worden?   Al negen jaar lang was André Wouters de…

De kermis ging dit jaar voor de tweede keer niet door. Het vierjaarlijkse koningsschieten van Gilde Sint Hubertus op kermiszaterdag na een jaar uitstel wél. Wie zou de nieuwe koning worden?

Al negen jaar lang was André Wouters de koning. Daarmee was hij de belangrijkste vertegenwoordiger van het gilde naar buiten toe en ook bestuurslid. Hij was die zaterdag nuchter opgestaan: hij kon wel weer eens winnen. Dat zou wat zijn, want wie bij het derde achtereenvolgende koningsschieten de vogel neerhaalt, wordt geen koning, maar keizer. Veel gildebroeders droomden er al jaren van. Een keizer, die hebben ze niet bij elk gilde. Bij Sint Hubertus hadden ze er sinds de heroprichting in 1860 nog nooit een gehad. Na een lange, hete strijd schoot André de vogel af. Alle aanwezigen vierden het: Sint Hubertus heeft vanaf nu een keizer!

 Het is groter dan ik

Dat betekende wel opnieuw schieten. Want een keizer hebben is bijzonder; een koning is essentieel. De overgebleven kandidaten streden met een nieuwe vogel om deze titel. Een van hen was de 53-jarige Maarten van de Ven, in 2019 nog prins carnaval: ‘Sindsdien zie ik mannen koning worden, ze zijn euforisch, er wordt over hun hoofd gevendeld, ze mogen over het vaandel lopen en worden behangen met het koningszilver. Dat zijn gebruiken die iets voor mij zijn gaan betekenen. In die traditie wilde ik dan zelf ook graag eens koning worden.’ En het is hem gelukt. Zijn vader, zijn vrouw Esther en hun kinderen moedigden hem aan tijdens de dag. Andere gildebroeders coachten hem of gaven minder serieuze raad. ‘En dan kreeg ik nadien telefoon van Sjef Roosen, koning van 1967. Het is groter dan ik. Dat vind ik mooi.’

Het gildegevoel is een typisch dorpsgevoel, verbonden aan plaatselijke tradities. Dat staat onder druk in deze tijd. Maarten: ‘Er is weinig animo bij de jeugd om lid te worden, maar juist mensen van mijn leeftijd ontdekken het gildeleven. Ze zijn gesetteld en hebben meer tijd voor hobby’s. Dan heeft het gilde veel te bieden.’ Daarom kijken de gildebroeders niet somber naar de toekomst: ‘De zon schijnt hier altijd.’ Ook op donderdagmiddag als alle 55-plussers van Berkel-Enschot uitgenodigd zijn om te jeu-de-boulen aan De Kraan.

Tekst: Frits Hendriks

Foto: Bas Haans

Fotobijschrift: André Wouters (r) nieuwe Keizer Gilde Sint Hubertus