In de carnavalsglossy De Knollevreter, die in het weekend van 27 januari huis-aan-huis verspreid is, was het al te lezen: er is een nieuwe tonpraoter in het dorp. Wil Kuijpers stapt in de schoenen van legendarische dorpsgenoten die in de…

In de carnavalsglossy De Knollevreter, die in het weekend van 27 januari huis-aan-huis verspreid is, was het al te lezen: er is een nieuwe tonpraoter in het dorp. Wil Kuijpers stapt in de schoenen van legendarische dorpsgenoten die in de ton stonden. Met 2 volle zalen op vrijdag- en zaterdagavond beleefde hij zijn première met een buut als ‘Opa Knol’.

Wil Kuijpers is geboren en getogen in Tilburg maar al bijna 7 jaar dorpsgenoot. Én al heel lang tonprater. 25 Jaar geleden won Wil de publieksprijs in Tilburg en hij heeft vele mooie acts op zijn naam staan; zoals creativiteitoloog, nieuwe burgemister, meneer pastoor, tuinier op de volkstuin en Sinterklaas. Mensen kunnen hem ook (her-)kennen als verkleedde ‘Kruikenzeiker’ (met 7 lagenschmink) tijdens het festival Mundial. In die rol gaf hij ook nog geregeld rondleidingen in het Textielmuseum.‘

Vorig jaar zat Wil in de zaal toen Vincent van Rijsewijk zijn laatste act in de ton had. In de zomer begon het te kriebelen en vond Wil dat het tijd was om weer in de ton te stappen. Hij begon te schrijven en na een aantal maanden had hij zijn act klaar.

Dorpsgenoten in de ton

Wil stapt in de voetsporen van onder andere Pastoor van Spreeuwel, Cory May Habraken, Henk Denissen, Joris van de Pas, Jos de Vet, Jos van Baast, Hannie Robben en Vincent van Rijsewijk. Afgelopen vrijdag was het zover. Met gezonde spanning kwam hij de zaal binnen en stapte hij in de ton. Het publiek vond het geweldig en zaterdag mocht hij weer.

‘Ik kijk terug naar 2 geweldige avonden. Ik heb zoveel leuke reacties gehad. Ik heb enorm genoten’.

Als ‘Opa Knol’ hield Wil tijdens de tonpraotavond zijn levensverhaal: van lagere school, misdienaar, het ontmoeten van zijn vrouw, zijn sterilisatie, tot en met het settlen in ons dorp. En wat hem hier zoal opvalt: de mensen, het winkelcentrum (de tocht), onze burgemeester (broodje Theo) en het nieuws; natuurlijk met een vette knipoog. Hij eindigde met een mooie cliffhanger.

‘En misschien wordt dit dan wel een jaarlijkse traditie: de belevenissen van ons dorp, ieder jaar door de ogen van Opa Knol, overdekt met een hilarisch sausje van woordspelingen en humor.’ Wil moet daar nog wel even over nadenken, maar gezien de reacties van mensen zou dit zeker een terugkerende traditie kunnen worden.

Tekst: Elke van Dommelen

Foto’s: Rob Schalken