Bemoediging in tijden van Corona Geloof, hoop en liefde. Het zijn bemoedigende woorden die ook buiten het christendom betekenis hebben en weerklank vinden. Hun blijvende belang bewijst zich in tijden van crisis en dus ook in de vreemde tijd waarin…

Bemoediging in tijden van Corona

Geloof, hoop en liefde. Het zijn bemoedigende woorden die ook buiten het christendom betekenis hebben en weerklank vinden. Hun blijvende belang bewijst zich in tijden van crisis en dus ook in de vreemde tijd waarin we ons nu bevinden. De uitbraak van het Corona virus daagt ons allemaal op een andere manier uit: een toenemend gevoel van isolatie en eenzaamheid, een fors toegenomen werkdruk of de plotselinge verantwoordelijkheid voor een goede begeleiding van kinderen die thuis hun leerstof moeten verwerken. Het kan rustgevend werken om op zijn tijd even kort stil te staan bij waarden die niet alleen blijvend zijn, maar ook bemoedigen.

Liefde is de grootste van die drie en met goede reden. Oprechte liefde is de grond en fundering van de relaties die we met elkaar aangaan. Ze garandeert onze verbondenheid en is de wortel van alle vriendschap. Wanneer mensen verzuchten dat ze zich momenteel een eiland voelen, dan is liefde de veerboot die onophoudelijk die eilanden met elkaar verbindt. Sinds we elkaar geen handen meer schudden communiceert de liefde zichzelf in een blik of een gebaar, of in de warmte en klankkleur van een stem aan de telefoon. De maatregelen die de verspreiding van Covid-19 willen tegengaan houden de liefde niet tegen. Sterker nog, ze lijkt in tijden van crisis juist op te bloeien.

Geloofis het vertrouwen dat onze gedachten over de wereld overeenkomen met de werkelijkheid. Het vertrouwen dat na een donkere nacht de zon weer opkomt. Het vertrouwen dat na de winter onherroepelijk de lente zal aanbreken en de natuur herboren wordt. Het vertrouwen dat de overheid al het mogelijke doet om deze pandemie te beteugelen. Het vertrouwen dat onze zorgsector zich ten volste inspant. We zeggen dan weleens “Ik geloof in de zorg in Nederland”, en met recht.

Hoopgaat nog een stap verder dan het geloof. Het is de menselijke eigenschap om rust en vertrouwen te vinden in zaken die lang niet zeker zijn. Hoop is vertrouwen op de goede afloop wanneer alles zich tegen je lijkt te keren. Soms is hoop juist vertrouwen op het onwaarschijnlijke of zelfs het onmogelijke. Hoop beweegt optimisten en voedt de mensen die in deze tijd “de verborgen schat” weten te vinden: die wandeling met de kinderen waar je anders geen tijd voor had, het boek dat je nu eindelijk kunt lezen, de contacten die herleven.

Moge alle drie deze waarden zich volop manifesteren in ons dagelijks leven.

Met dank aan Alexis Szejnoga, diaken Johannes XXIII Parochie
Foto: Bas Haans