Terwijl Friesland uitloopt voor haar eigen topatleet, heeft Berkel-Enschot sinds deze zomer ook zijn eigen Maarten van der Weijden. 6 juni waagde Berkel-Enschottenaar Bart Dirkx zich al fietsende driemaal de Alpe d’Huezop en af voor het goede doel van KWF-kankerbestrijding. ‘Ik…

Terwijl Friesland uitloopt voor haar eigen topatleet, heeft Berkel-Enschot sinds deze zomer ook zijn eigen Maarten van der Weijden. 6 juni waagde Berkel-Enschottenaar Bart Dirkx zich al fietsende driemaal de Alpe d’Huezop en af voor het goede doel van KWF-kankerbestrijding. ‘Ik sprak mezelf moed in: hoe zwaar het ook is, ik mag en zal niet stoppen.’ 

Daar dacht de 59-jarige Bart een goed halfjaar geleden nog wel anders over, toen hij en zijn teamleden van Kanker.nl besloten om de Zuid-Limburgse heuvels te trotseren, ter voorbereiding op het sportieve zomerspektakel. ‘Een rondje fietsen door Berkel-Enschot, dat gaat nog wel. Maar tegen een berg op fietsen is hele andere koek’, weet Bart inmiddels als geen ander te vertellen. Eigenwijs als dat hij was, wilde Bart geen afscheid nemen van zijn vertrouwde fiets. ‘De anderen verklaarden me voor gek: “Bart, die fiets van je is veel te zwaar!”, riepen ze me toe. En ik maar denken: laat ze maar kletsen.’ Daar kwam hij snel van terug: ‘Tijdens het fietsen merkte ik plotseling dat ik niet meer vooruitkwam. Ik stond stil op de Guldenberg en viel kaarsrecht op mijn zij’, aldus Bart, lachend bij de herinnering.  ‘Toen besloot ik toch maar een lichte fiets aan te schaffen.’ Een goede keus, al gaat de klim van de 1860 meter hoge Franse berg zelfs met een goede hybridefiets niemand zonder zweetdruppel of hartslagverhoging af. 

Traan 
En ook niet zonder traan, want ook verdriet hoort bij de Alpe d’HuZes. Tijdens het fietsen gingen Barts gedachtes uit naar zijn vrouw Petra, die in 2015 met de diagnose borstkanker werd geconfronteerd. ‘Dan verandert je zorgeloze leven ineens in ziekenhuisbezoeken en een wirwar van emoties.’ Desondanks hield de familie Dirkx hoop, en dat is niet voor niets geweest: Barts vrouw is inmiddels vrij van kanker verklaard. Met een serie aan moeilijke herinneringen maar ook geluksmomenten spelend door zijn hoofd, trapte Bart afgelopen juni zeven uur lang stevig voort. ‘Als ik er even doorheen zat, bedacht ik me: het zijn mijn vrouw, en alle andere kankerpatiënten, die het pas écht zwaar hebben (gehad).’ Het weerzien van zijn vrouw en trouwe supporters na de race blijft voor Bart een moment om nooit te vergeten. ‘Ook het gevoel van saamhorigheid van alle deelnemers en de sfeer om ons heen kan ik nog altijd proeven. De Alpe d’HuZes, een prachtige ervaring.’ 

Tekst: Sabine Doevendans
Foto: Bart Dirkx