De winter ligt achter ons en de lente is begonnen. Bomen en struiken vormen nieuwe bladeren en de eerste bloemknoppen gaan open. Vogels vliegen heen en weer met materiaal om hun nest te bouwen. De geur van rozen en lavendel…

De winter ligt achter ons en de lente is begonnen. Bomen en struiken vormen nieuwe bladeren en de eerste bloemknoppen gaan open. Vogels vliegen heen en weer met materiaal om hun nest te bouwen. De geur van rozen en lavendel verspreidt zich in de tuin. Zoemende bijen en prachtig gekleurde vlinders strijken neer op het bloembed achter de blokhut.

Ze gaan van bloem tot bloem, op zoek naar nectar en stuifmeel. Tussen al deze gevleugelde insecten valt er één uit de toon. Deze is dik, zwart-geel van kleur en zoemt anders dan een bij. Ook vliegt ze geregeld weg van de groep en zet koers richting de blokhut. Ze gaat naar binnen en gelijk stopt haar zoemende geluid. De alarmbellen gaan rinkelen want dit is niet zomaar een vrouwtje binnen haar soort. Onderzoek volgt waarbij iets verdachts wordt ontdekt. Hoog in de nok van de blokhut hangt een wit bolletje. Het is een structuur die er eerder niet was en waaraan nog gebouwd wordt.

De conclusie volgt snel en beknopt. Een koningin is neergestreken op ons landgoed en bereidt zich voor op de komst van haar onderdanen. Wat een leven, je hoeft maar te zoemen en iedereen vliegt voor je. Je wordt op je wenken bediend en zelf blijf je warm en droog.

Maar ook een koningin kan aan lagerwal raken. Nietsvermoedend is zij hoog en droog haar paleis aan het inrichten. Tegelijkertijd heerst er op de grond uiterste concentratie, coördinatie en calculatie. Zij heeft geen notie van het naderende onheil recht onder haar.

En dan, met uiterste precisie en in één slag, wordt Hare Majesteit geplet tussen nok en balk. Ze is ten onder gegaan, nog voor haar onderdanen konden dienen.

Vredig wordt zij begeleidt naar haar laatste rustplaats, op de vuurschaal, tussen as en hout. Haar geel en zwart gestreepte derrière wijst omhoog naar de hemel. Daar gaat ze dan, met eeuwige roem voor een kort maar koninklijk bestaan.

Petra Meester, schrijfatelier Berkel-Enschot