‘Pap, ga je mee de Alpe ‘d HuZes rijden? Ik en een vriendin gaan ‘m doen. Weet je trouwens wel wat het is?’ ‘Ik doe gewoon mee’ besloot Vincent in de zomer van 2023 zonder exact te weten waar hij…

‘Pap, ga je mee de Alpe ‘d HuZes rijden? Ik en een vriendin gaan ‘m doen. Weet je trouwens wel wat het is?’

‘Ik doe gewoon mee’ besloot Vincent in de zomer van 2023 zonder exact te weten waar hij aan begon. ‘Ik vind het leuk om iets met mijn dochter Emma te ondernemen en ben altijd in voor nieuwe uitdagingen. Mijn deelname kreeg een extra lading omdat mijn zwager een ongeneeslijke hersentumor heeft. Je wordt dan persoonlijk geconfronteerd dat kanker dichtbij voor kan komen. Dit was heel dichtbij, de man van mijn zus. Hij is me heel dierbaar. In het najaar kreeg ik te horen dat de vrouw van mijn stiefbroer longkanker heeft. Opnieuw kanker, heel dichtbij. En anderen in mijn directe omgeving hebben helaas ook al met deze ziekte te kampen gehad. Reden genoeg om me in te zetten voor dit sportieve evenement, waarbij zoveel mogelijk geld wordt ingezameld voor onderzoek naar kanker en naar verbetering van de kwaliteit van leven van mensen met kanker.’

Trainen

‘Toen ik me er verder in ging verdiepen, realiseerde ik me dat het toch wel een pittige rit is. Daar moet je vooraf wel iets aan gaan doen; 10 weken lang iedere week 7 tot 9 uur fietsen is het advies. Mijn broer bracht me in contact met Sjors ten Have, een jonge knul die racefietsen maakt van hout. Een maand voorafgaand aan de Alpe d’Huzes kreeg ik mijn persoonlijke gemaakte houten fiets van Korner Wood Bikes. Ik maakte trainingstochten in Brabant van zo’n 100 tot 150 km. Ook fietste ik op Hemelvaartsdag naar mijn vader die in Friesland woont 235 km heen en 235 km terug. Hoogte is ook noodzakelijk om te trainen, maar daar was ik eigenlijk niet aan toegekomen. De zaterdag voor de Alpe d’Huzes heb ik de Cauberg, Fromberg en Keutenberg in Limburg gefietst. Dat is wel wat anders dan vlak rijden. De maandag voorafgaand aan het evenement had ik nog een training op hoogte. Ditmaal in Frankrijk: Les Deux Alpes en de Col de Sarenne. Uitgerekend daar kwam ik op de top nog een oud-dorpsgenoot tegen.’

Dé dag

‘Donderdag 6 juni fietste ik als een van de 5.000 deelnemers de Alpe d’Huzes op. Prachtig om te doen. Toen ik voor de 3^e keer naar beneden fietste begon het enorm te regenen, gevolgd door onweer en moest ik schuilen. Op 100 meter van de start, stond opeens mijn stiefbroer onder een partytent. Een erg leuke verrassing. Nadat ik naar boven was gefietst, vertelde Emma me dat het vanwege het weer te gevaarlijk werd om  verder te fietsen. Ik mocht dus niet vaker de berg af en op fietsen. Met Emma heb ik toen maar met een biertje geproost op deze unieke ervaring.’

Klimtocht met een traan

‘Ik heb nog nooit aan zo’n grootschalig event meegedaan, waar met zoveel plezier en inzet wordt gestreden voor een goed doel. Je voelt dat er iets bijzonders aan de hand is. Dat vond ik het meest speciale; hoe deelnemers over de finish kwamen en elkaar hielpen, kijkend naar een foto van een dierbare van wie ze eerder afscheid hadden moeten nemen. Af en toe tranen trekkend om tijdens de klimtocht in de bochten, de foto’s en teksten te zien ter nagedachtenis aan mensen die tegen de ziekte hebben gestreden en inmiddels zijn overleden. Intens verdriet en sportplezier liggen dan heel dicht bij elkaar.

In totaal is ruim € 18 mln opgehaald, waaraan mijn team met ruim € 60.000 heeft bijgedragen. Een prachtig resultaat.’

Aanvullende donaties kunnen nog gedaan worden via:

https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/emmabaaren/alpe-dhuzes

Tekst: Simone van Zundert

[Fotobijschrift 1] Emma van Baaren en Benthe Smits