Januari, de meest saaie maand van het jaar. Het is lang donker en het duurt nog weken voordat het carnaval is. Knorretje verlangt naar de lente, maar die is nog heel ver weg. Hij knort alle dieren bij elkaar. “Beste…

Januari, de meest saaie maand van het jaar. Het is lang donker en het duurt nog weken voordat het carnaval is.
Knorretje verlangt naar de lente, maar die is nog heel ver weg.
Hij knort alle dieren bij elkaar. “Beste dieren, hoe komen we de donkere maand januari door?” Oink knort: “Oh, heerlijk uitslapen, ik zou wel een winterslaap kunnen houden.” “Ia, ia, ia, èh nee,” balkt Gerrit, “ik verveel me te pletter.” “Ja-a-a-a,” hinnikt Witlokje, “ik mis de kinderen.” “Heeft iemand een idee zodat het een vrolijke maand wordt?” knort Knorretje. “We geven een voorstelling en nodigen de kinderen uit” kraait Kukie. “Ja, met een dierenquiz,” kakelt Tokkie. “En we sluiten af met een meezing uurtje,” piept Piepertje. Daarna kakelt, balkt, knort en piept iedereen door elkaar totdat Knorretje “STILTE!” roept. Als iedereen stil is gaat hij verder: “Dat is een goed idee. Met een uitvoering op de laatste zondag van januari.”
Boer Jan was op het lawaai afgekomen en heeft meegeluisterd. Hij vindt het een goed idee. “Ria en ik hebben ook last van januari, wij willen graag meedoen.” Iedereen gaat meteen aan de slag.

In Berkel-Enschot worden affiches opgehangen, de stal wordt omgebouwd tot theater, er wordt geoefend en de kippen repeteren voor de Kakelband.
Het is 27 januari, overmorgen is de uitvoering. Ze zijn nog druk bezig met de puntjes op de i te zetten. Er hangen slingers over het hele terrein. Alle dieren hebben hard gewerkt aan de show, behalve Titi de poes. Zij heeft de hele maand liggen slapen bij de kachel. De anderen hebben wel gevraagd of zij mee wilde doen, maar ze miauwde: “Ikke niet, laat mij maar lekker liggen.”
Nu gaat Titi eens kijken hoe het erbij staat. Als ze alle versiering ziet krijgt ze zin om mee te doen, maar niemand heeft haar nodig. Knorretje heeft een idee en stuurt haar naar boer Jan. Wat dat gaat worden? We gaan het zien.
Het is zondag, de zaal zit vol. Zelfs Angela met hond Blondy is gekomen. Dokter Ria opent de show met de dierenquiz, waar de kinderen knuffels kunnen winnen. De band ‘de Kakelende kippen’ zorgt voor gezellige muziek. Na het optreden van Gerrit en Witlokje komen de clowns Oink en Pinkie. Ze gooien niet met taarten maar met modder! En dan glijden ze nog uit over de modder. Dat is lachen.
Voor de pauze treedt Boer Jan op als goochelaar. Hij laat Snif en Snuitje verdwijnen in zijn hoge hoed. Zijn hoed ligt op een kast waar een gat in zit en daarin verdwijnen Snif en Snuitje. Titi zit klaar om uit de hoed te komen, maar ze durft niet! Boer Jan had al drie keer Hocus Pocus Pilatus Poes geroepen. Maar Titi blijft in de kast zitten. Knorretje knort tegen Blondy: “Doe hier eens iets aan!”

Boer Jan vraagt aan het publiek: “Willen jullie meehelpen? Ik tel tot drie: 1-2-3: Hocus Pocus Pilatus Poes”. Titi springt uit de hoed, achternagezeten door Blondy, gevolgd door Snif en Snuitje. Het wordt een spektakel en Boer Jan krijgt een groot applaus.
Blondy had het wel begrepen, hij had Titi flink laten schrikken en dat was gelukt.
De show wordt afgesloten met bekende meezing liedjes.
De Beestenboel heeft de maand januari overleefd.

Illustrator: Marjolein Stok
Verhalenverteller: Wim Verbunt