Het is feest op de boerderij. Er hangen slingers en Witlokje heeft een extra borstelbeurt gehad. Vandaag wordt er voor het eerst gereden met de huifkar en Witlokje mag die trekken, want zij heeft gisteren haar diploma huifkartrekken behaald. De…
Het is feest op de boerderij. Er hangen slingers en Witlokje heeft een extra borstelbeurt gehad. Vandaag wordt er voor het eerst gereden met de huifkar en Witlokje mag die trekken, want zij heeft gisteren haar diploma huifkartrekken behaald.
De kinderen zitten al in de huifkar en zingen: “♫Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, al weer een kilometer♫.”
Gerrit had ook wel de huifkar willen trekken, maar hij heeft nog geen diploma.
Ben van de Boerderijclub is voerman.
Hij klakt met zijn tong. “Ja vort Witlokje, we gaan er vandoor.”
“♫En van voor, daar lopen ze niet door, en van achter, daar lopen ze wat zachter♫.”
Boer Jan, Ria en alle dieren van de Beestenboel zwaaien hen uit.
De rit gaat vanuit de boerderij langs café Mie Pieters, door het bos en dan langs de andere kant terug.
Gerrit staat verdrietig hen na te kijken. Knorretje loopt naar Gerrit toe. “Gerrit, als jij je diploma hebt dan mag jij ook de kar trekken.”
“Ia, ia en dan zingen ze van ♫Chauffeur, chauffeur, rij een bietje deur♫.”
“Jij liever dan ik”, knort Knorretje.
Gerrit moet lachen, “ia, ia.”
“Waarom lach je nou, Gerrit?”
“Ik bedacht me ineens hoe het eruit zou zien als jij de huifkar zou trekken, ia, ia.”
Knorretje kon daar ook wel om lachen. “We zullen weer eens naar de poort lopen want de huifkar zal er wel zo aan komen.”
Bij de poort is nog geen huifkar te zien. “Kom, dan lopen we ze tegemoet”, knort Knorretje. Ze lopen aan de kant van de weg, netjes achter elkaar. Als ze voorbij de bocht zijn zien ze iets verderop de huifkar stilstaan. Gerrit gaat ineens sneller lopen, zo hard dat Knorretje hem niet bij kan houden.
Als ze bij de huifkar zijn zien ze dat de band van de huifkar lek is. Zo kunnen ze niet verder rijden. Ben kijkt verdrietig. “Ik had geen telefoon bij me en ik mag de kinderen niet alleen laten. Ik hoopte dat ze ons na één uur wel zouden missen. Gelukkig zijn jullie er nu al, maar hoe komen we nu op de boerderij?”
“Weet je wat?”, knort Knorretje, “Gerrit en Witlokje kunnen ieder drie kinderen dragen. Die nemen we alvast mee en lopen zo terug naar de boerderij. Dan vertellen we aan boer Jan van de lekke band en die zorgt dat het in orde komt.”
Gerrit en Witlokje lopen met de kinderen op hun rug terug naar de boerderij. Ze zingen: “♫Een damespaard, een damespaard, een damespaard rijdt zo…♫” en ook “♫Een herenezel, een herenezel, een herenezel sjokt zo…♫.”
En Knorretje? Die loopt achter hen aan.
Op de boerderij pakt boer Jan zijn auto en haalt Ben en de andere kinderen op.
Ondertussen wordt de garage gebeld om de band te maken. Omdat Witlokje erg moe was, mocht Gerrit de huifkar terug naar de boerderij brengen!
Gerrit had de dag van zijn leven. ”Ia, ia!”
Illustrator: Marjolein Stok
Verhalenverteller: Wim Verbunt
Agenda
t/m 20-2-25 | Expositie FotoBE Aardse en Hemelse zaken |
9-2-2025 | 3 Weekskes Vuraaf - Bruisend Knollebal XXL |
11-2-2025 | Cursus Klik&Tik |
12-2-2025 | Peuter voorlees halfuurtje |
13-2-2025 | Schrijfatelier 1&2 |
13-2-2025 | 5e (finale) 50 hindernissen competitie |
14-2-2025 | Letterloll 0-18 maanden |
Iets gevonden of verloren?
Wij maken de match