Verrassende klanken komen uit Koningsoord. In de gangen hoor je af en toe pianomuziek. De klanken golven via de hoge stenen muren en de gewelven in het plafond. Op zoek naar de bron van al dat moois kom je uit…

Verrassende klanken komen uit Koningsoord. In de gangen hoor je af en toe pianomuziek. De klanken golven via de hoge stenen muren en de gewelven in het plafond. Op zoek naar de bron van al dat moois kom je uit in de erker van de gang. Daar staat sinds kort een roomkleurige baby vleugel. Klaar voor iedereen die erop wil spelen.

De Ibach vleugel is eigendom van Geert van Meel. Door zijn verhuizing naar Parijs is er geen ruimte meer voor de vleugel die al heel zijn leven met hem meegereisd is. Vanuit zijn ouderlijk huis aan de Bredaseweg in Tilburg, via Amsterdam, Londen en nu weer terug naar Nederland.

De vleugel kocht familie Van Meel van de pianolerares Lenie Broekman uit de Goirkestraat in Tilburg. De cursisten mochten steevast voordat ze achter de vleugel plaatsnamen eerst een gebakken ei eten, want Lenie had eitjes genoeg van de kippen die ze bezat. Via via komt het instrument bij Ons Koningsoord terecht. En eerlijk gezegd past deze helemaal in de sferen van mystiek, onthaasten, vredigheid en bezinning als je door de gangen mijmert.

Marieke Spijkers en Veerle Dijcks kwamen proefspelen en zijn enthousiast over het instrument en de locatie. “Indrukwekkend”, noemt Veerle (16 jaar) de omgeving. “Je kijkt over de tuin uit en je ziet mooie kleuren als het zonlicht door de glas in lood ramen schijnt”. Het galmen van het geluid is mooi. Ik denk dat ik er nog vaak gebruik van ga maken”, geeft de leerling van het Koning Willem II college aan. Als examenvak heeft ze ook muziek. Momenteel volgt ze les bij muziekschool Toonaangevend.

De vleugel staat klaar voor iedereen die erop wil spelen

Marieke Spijkers (52 jaar) is eveneens geboren en getogen in Berkel-Enschot. Ze kreeg als achtjarig meisje drie jaar lang privéles aan huis. Veel later heeft ze de liefde voor het instrument weer opgepakt en lessen gevolgd bij muziekschool De Piano. Nu speelt ze vooral voor eigen plezier thuis. “Nu ik weet dat de vleugel hier staat, is het enkel nog mijn schroom overwinnen om erop te gaan spelen. Het mooie van een vleugel is dat het meer allure heeft dan een piano. Het blijft bijzondere dat je solo een melodie kunt spelen”, vertelt Marieke gepassioneerd. “Grappig is ook dat er een  mevrouw kwam aanlopen, nadat ik gestopt was met spelen. Ze vroeg me waar het knopje zat, omdat ze de vleugel graag weer aan wilde zetten.”

Tekst: Ellen van Slooten
Foto: Peter Timmermans

[fotobijschrift] Veerle Dijcks (l) en Marieke Spijkers (r)