De Schakel
Met Passie
Met passie: Mindfull handboogschieten

Kimbly staat krachtig op en zet een denkbeeldige pijl op, trekt deze strak naar achter. Vingers mooi tegen de kin, elleboog omhoog en een kaarsrechte rug. Met een mysterieus glimlachje kijkt ze me aan en zegt: ‘Op het moment dat…

Kimbly staat krachtig op en zet een denkbeeldige pijl op, trekt deze strak naar achter. Vingers mooi tegen de kin, elleboog omhoog en een kaarsrechte rug. Met een mysterieus glimlachje kijkt ze me aan en zegt: ‘Op het moment dat je hem loslaat…en de pijl is nog niet weg…dan weet je al dat dìt hem is.’

Tjarina (15) en Kimbly Pullens (20), geïnspireerd door het boek ‘De grijze jager’, stapten vier jaar terug met hun net zo gedreven vader de Meierijers binnen en bleven. Onlangs deden ze samen mee met de Nederlandse Kampioenschappen (25 meter 1 pijl). ‘Wedstrijden zijn eigenlijk een gezinsuitje geworden!’ Tjarina straalt in haar mooie rechte houding. ‘Net een goedkoop pretpark’, lacht moeder. Voor de meiden is de club hun tweede huis geworden. Trots vertellen ze over hun ‘schietpapa’s’, die net als hun eigen vader, precies weten wanneer hulp op de schietbaan gewenst is.

Dát constante schot
Concentratie, lichaamsbeheersing en steeds hetzelfde doen, daar draait het om voor dát constante schot. Al trainend kwam Tjarina rugspieren tegen, waarvan ze het bestaan niet eens wist.

En dan… na geduldig trainen vind je eindelijk je constante schot en mag je weer iets nieuws leren om nog constanter te worden. Eén nieuwe vaardigheid vraagt zo’n 10 weken training; 4000 pijlen! Kimbly: ‘Soms is er maar één dag in de week dat ik niet train.’ Geen wonder dat de dames niets klakkeloos van hun persoonlijk trainer aannemen. Eigenwijs, als alle gedreven handboogschutters, vragen ze altijd naar het waarom, om er zeker van te zijn dat verandering hun schot verbeterd.

Zelfreflectie
Handboogschieten vraagt om continue zelfreflectie. Schreeuwen, huilen, chagrijnig zijn of blij; dat hoort er gewoon bij. Je kunt niet anders dan jezelf zijn, mede ook door een sfeer van wederzijds respect op de club. Dit is zó mooi. Ook op het jaarlijks jeugdkamp, georganiseerd door de zussen en een clubvriendin, zien ze jongelui in korte tijd persoonlijk groeien.

Door oefening heeft Tjarina geleerd eerst na te denken alvorens iets te doen. Ze is meer gedreven. Ook op school! ‘Als ik nu een toetsvraag verknal, denk ik: elke pijl schiet ik opnieuw, dus elke vraag maak ik opnieuw.’ Kimbly ervaart meer zelfvertrouwen en rust in zichzelf. ‘Mijn sport is net mindfulness; 100 % aandacht voor jezelf op dít moment!’

‘Weet je wat ook vet is?’ Tjarina wipt op en neer: ‘Hoe beter je wordt, hoe leuker het wordt!

Kimbly knikt veelbelovend: ‘Klopt, maar je grootste tegenstander blijf je toch echt zelf!’

Tekst: Maartje van Beurden
Foto: Bas Haans [Fotobijschrift] Tjarina (links) en Kimbly Pullens (rechts)

About the author

Related Posts