De Schakel
Jeugd
Kermis in Berkel-Enschot, een leesverhaal

Kim en Dré zijn buren en van jongs af aan hele goede vrienden. Ze wonen aan de Rembrandt van Rijnlaan en zitten bij elkaar in groep 4… Woensdag: nog twee dagen! Vanmorgen toen ze naar school gingen hadden ze de eerste…

Kim en Dré zijn buren en van jongs af aan hele goede vrienden. Ze wonen aan de Rembrandt van Rijnlaan en zitten bij elkaar in groep 4…

Woensdag: nog twee dagen!
Vanmorgen toen ze naar school gingen hadden ze de eerste wagens al gezien. Grote stoere vrachtwagens met mooie tekeningen erop. “Daar zitten de botsauto’s in,” zei Kim, “daar mocht ik vorig jaar alleen maar in als papa ook meeging.” Er was ook een vrachtwagen waarop bogen lagen met allemaal lampjes. “Dat is de wagen van de Octopus, die gaat snel!” wist Dré te vertellen. Kim knikte, “ik wilde er vorig jaar niet in, maar dit jaar wel!” “Dan gaan we samen,” zei Dré. En zo liepen ze al pratende, over het kermisterrein, naar school.

Nu is het half één en de school is uit, Kim en Dré lopen over het kermisterrein aan het Wilhelminaplantsoen naar huis. De mensen van de botsauto’s zijn bezig om de vloer te leggen, grote stalen platen worden op zijn plaats gelegd. Dré zegt: “Zullen we vragen of we kunnen helpen? Dan kunnen we geld verdienen voor de kermis!” Kim vindt dat een goed idee en samen lopen ze naar een paar jongens die aan het sjouwen zijn. “Hallo, meneer mogen wij wat vragen?” zegt Kim “Ich verstehen sie nicht, kom mal.” En hij zwaait met zijn arm naar Kim en Dré dat ze met hem mee moeten lopen. Hij wijst naar een oudere meneer die ook aan het werken is. Kim vraagt aan de meneer: “Meneer heeft u werk voor ons?” De meneer lacht en zegt: “Jullie sind nog zu klein, maar jullie mogen wel alle flessen wegbrengen nach die Supermarkt und het geld ist voor jullie.”

Hij geeft Kim en Dré twee grote boodschappentassen. Ze gaan meteen alle flessen verzamelen en de tassen zijn zo vol. “Meneer, bedankt!” roept Dré en samen lopen ze naar huis.

De mama van Dré is ongerust geworden, Dré zou allang thuis moeten zijn! Als ze naar buiten kijkt ziet ze de twee lopen met twee volle boodschappentassen. “Waar komen jullie zo laat vandaan? En hoe komen jullie aan die tassen met flessen?” Dré vertelt wat ze hadden gedaan. Mama schudt met haar hoofd en zegt: “De volgende keer eerst naar huis komen, je moet nog eten!” Dré knikt en zegt: “Mam, mag Kim bij ons eten, dan kunnen we daarna de flessen inleveren?” Gelukkig, mama vindt het goed.

Na het eten gaan Kim en Dré naar de supermarkt om de flessen in te leveren. Dat levert vijf euro en twintig cent op. Kim zegt: “Dat is snel verdiend, eigenlijk kunnen we nog wel wat meer geld bij elkaar verdienen.” “Ja,” zegt Dré, “als we karweitjes gaan doen, thuis en bij de buren en bij de opa’s en oma’s!”

Dat gaan ze doen, het geld van de flessen stoppen ze in een doosje en leggen dat bij Dré thuis in de kast. Eerst gaan ze naar de moeder van Kim en vragen of zij een karweitje voor hen heeft.  “Ja hoor, jullie mogen de tuinstoelen een sopje geven en daarna goed afdrogen!” De mama van Kim geeft hen allebei één euro. Daarna gaan ze nog langs de mama van Dré. En dan naar de oma’s en opa’s. Bij oma in de Torentjeshoef maken ze de kanariekooi schoon en bij de opa van Dré vegen ze de stoep schoon. Ook gaan ze naar de buren en ze zeggen er eerlijk bij dat het is om kermisgeld bij elkaar te sparen. Om vijf uur stoppen ze ermee en gaan samen het geld tellen. Achttien euro en vijf en tachtig cent hebben ze verdiend met hun karweitjes. Ze hebben nu al zin in de kermis, maar ze moeten toch nog wachten tot vrijdagmiddag.

Donderdag: nog één dag!
Ze vertellen in de klas dat ze geld bij elkaar hebben gespaard voor de kermis. De klasgenootjes zijn wel een beetje jaloers op hen. De juffrouw vindt het knap van Kim en Dré. De kinderen mogen onder de tekenles een tekening maken van de kermis. De tekeningen worden daarna tegen de ramen geplakt. Tekeningen van de botsauto’s, het reuzenrad, de Octopus en eendjes vissen.

Alleen Bart heeft bloemen getekend, de juffrouw vraagt aan Bart: “Ga jij geen kermis vieren?” “Nee,” zegt Bart, “ik heb bloemen getekend voor papa, hij ligt in het ziekenhuis.” Ja dat wisten ze wel, de papa van Bart is erg ziek! Zijn mama gaat alle dagen naar zijn papa toe en Bart gaat vaak mee.” Kim zegt: “Zullen we voor jouw papa allemaal een tekening maken met bloemen erop?” De juffrouw en de andere klasgenoten vinden dit een goed idee en ze gaan meteen aan de slag. Na school neemt Bart een hele stapel tekeningen mee voor zijn papa.

Vrijdag: Jippie vanmiddag begint de kermis!
Vanmiddag gaat de kermis open, Kim en Dré kunnen niet wachten.
Ze krijgen ook nog kermisgeld en ze hebben nu samen acht en vijftig euro en vijf en tachtig cent!
Ze hebben afgesproken dat ze samen naar de kermis gaan en elke dag samen tien euro meenemen. Dan hebben ze 5 dagen plezier van hun geld, de laatste dag kunnen ze dan nog wat meer uitgeven!
Dré haalt Kim op. De mama van Kim zegt: “Jullie nemen toch niet al je geld mee!” “Nee, natuurlijk niet, we hebben samen tien euro en vijf en tachtig cent bij!” zegt Kim.

Ze lopen samen naar de kermis. “Zullen we vragen of Bart met ons mee mag, als hij zin heeft?” zegt Dré. Kim vindt dat een goed idee en ze lopen samen naar het huis van Bart. Ze bellen aan en Miranda de oudere zus van Bart doet open.

“Is Bart thuis?” “Ja hoor,” zegt Miranda. “Mag hij met ons mee naar de kermis?” “Ik weet niet of hij zin heeft, kom maar even binnen.” Ze gaan naar binnen, Bart kijkt televisie en zegt: “Hoi, wat komen jullie doen?” Kim vertelt dat ze naar de kermis gaan en ze vraagt of hij zin heeft om mee te gaan. Bart haalt zijn schouders op en zegt: “Ik weet het niet, het gaat niet zo goed met papa en mama is naar papa toe.” Miranda zegt: “Bart, je mag best gaan, even iets anders doen zal je goed doen.” Bart knikt en zegt: “Okay, heb jij wat kermisgeld voor me?”

Miranda geeft Bart vijf euro mee en zo gaan ze samen naar de kermis. Ze spreken af dat ze eerst overal langs lopen en dan pas ergens ingaan. Ze lopen langs het eendjes vissen. “Dat deed ik altijd toen ik klein was!” zegt Bart lachend, “en nu vind ik het een stom spel, je hebt altijd prijs!” Ze lopen langs de botsautootjes, Kim en Dré zwaaien naar de meneer van de botsauto’s en hij zwaait terug. “Kennen jullie die meneer?” vraagt Bart. “Ja,” zegt Kim, “wij hebben voor hem gewerkt!”

Ze lopen door naar de Octopus en dan nog langs de hijskraantjes. Bart kijkt bij de hijskraantjes naar alle knuffels en roept dan ineens: “Die wil ik winnen!” Hij wijst naar de Willem ll knuffel, Kingo. Kim vraagt: “Wil jij niet in de botsauto’s of de Octopus?” “Nee, ik wil deze winnen voor papa, hij is fan van Willem ll en die knuffel is een mooi cadeau voor hem. Afgelopen zondag was het Vaderdag en toen kon ik niet naar hem toe! Hij mocht geen bezoek ontvangen, dit is een top cadeau voor hem!” Hij pakt zijn vijf euro en laat het omwisselen voor vijf losse euro’s en gaat spelen. Kim en Dré staan erbij en geven aanwijzingen hoe hij de kraan het beste kan laten grijpen. Kingo ligt midden tussen de knuffels. Elke keer kost dat één euro! De eerste keer grijpt de hijskraan het been van de knuffel, de tweede en derde keer grijpt de hijskraan er naast. De vierde keer grijpt hij een Ninja knuffel en wordt in het gat gegooid. Bart vraagt aan de mevrouw van de hijskraantjes of hij deze mag ruilen, tegen de Willem ll knuffel. Maar de mevrouw zegt dat ze niet ruilen. Nu heeft Bart nog één euro over. Hij stopt de euro in de machine, de hijskraan gaat naar voren en Dré roept: “Ja, nu!” de hijskraan gaat naar beneden en grijpt Kingo bij zijn voet, maar net voor het gat laat de hijskraan los! Bart kijkt verdrietig en zegt: “Ik denk dat ik naar huis ga, ik heb geen zin meer in de kermis.”

Kim zegt; “Weet je wat, zullen wij het ook eens proberen om de knuffel te pakken te krijgen?” Bart lacht door zijn tranen heen en zegt: “Wil jij dat doen voor mijn vader?” “Natuurlijk willen wij dat doen!” zegt Dré. Eerst gaat Kim het proberen. Jammer haar vijf euro zijn zo op zonder dat de knuffel mee omhoog gaat richting het gat. Dan Dré, die is hier wel handig in en ja hoor bij de derde euro grijpt hij de Willem ll knuffel met de hijskraan en laat deze vallen in het gat. Alle drie zijn ze heel erg blij en Bart ruilt zijn Ninja knuffel met Dré voor Kingo.

Bart gooit de knuffel omhoog van plezier.

Nu hebben Kim en Dré nog twee euro en vijf en tachtig cent over. Ze lopen richting de botsauto’s en zien daar de Duitse meneer bij de kassa staan, ze zwaaien naar hem en hij loopt op hen af. Hij zegt: “Und hebben jullie viel geld verdiend?” Dré en Kim zeggen: “Ja, maar voor vandaag is het geld bijna op!” De meneer lacht en zegt: “Willen jullie eens die botsauto’s probieren?” “Ja, graag!” zeggen Kim en Dré. De meneer geeft hen ieder vijf muntjes en Kim zegt: “Zullen we samen met Bart gaan botsen om de beurt.” Dat vinden ze alle drie een strak plan. Om de beurt rijdt Bart met Dré of Kim in de botsauto’s en ze hebben samen heel veel plezier. Dit is een goede start van de kermis vinden Kim en Dré; een leuk cadeau voor de papa van Bart en toch nog leuk kunnen rijden in de botsauto’s. Van het geld dat ze over hebben kopen ze een grote suikerspin en snoepen die samen op.

Nu nog vier dagen kermis!
En Kingo?
Die staat vlakbij het bed van de vader van Bart!

Wim Verbunt
Verhalenverteller

Foto: Peter Timmermans

About the author

Related Posts