Voorafgaand aan de Job viering vindt altijd de Job avond plaats. Een avond met bezinning: het verhaal van (het lijden van) Job als rode draad door de lezing van een gastspreker. Dit jaar was het de 25eJob lezing en schrijver,…

Voorafgaand aan de Job viering vindt altijd de Job avond plaats. Een avond met bezinning: het verhaal van (het lijden van) Job als rode draad door de lezing van een gastspreker. Dit jaar was het de 25^eJob lezing en schrijver, natuurkundige en oud-politicus Jan Terlouw was te gast in de Sint Caeciliakerk.

Terlouw kwam per trein vanuit zijn geliefde woonplaats Twello. Tot en met de laatste plaats was de kerk bezet. Terlouw oogstte veel bewondering met zijn lezing. Als kind (geboren 1931) heeft hij de wereld gekend als een wereld in oorlog. Opgegroeid met verhalen over de Eerste Wereldoorlog, maakte hij als kind ook de Tweede Oorlog mee. Zijn wereldbeeld bestond voornamelijk uit beelden van oorlog, geweld, haat. Wat hem vooral bijgebleven is, is de saamhorigheid van mensen; het elkaar helpen.

Als wetenschapper weet hij als geen ander dat we veel kunnen leren van de natuur. Het gevaar is echter dat we de natuur naar onze hand zetten, zoals het manipuleren van gewassen en dieren.

Wat zijn we aan het doen?
Terlouw maakt zich oprecht zorgen over wat we met de aarde aan het doen zijn. Ten opzichte van 1900 is er nog maar 15% over van de biodiversiteit; zijn de laatste 15 jaar 30 soorten bijen verdwenen; drijft er een plastic soep in de oceaan, die langzaam verteert, in ons eten terecht komt, dus ook in ons. De verstikkende werking van al dat plastic op de natuur is immens. De klimaatverandering zorgt voor een verandering in ons leven. En als we niet uitkijken, verwoesten we zelf onze aarde.

Maar het is nog niet te laat. Met onze kennis kunnen we de aarde verduurzamen. Ervoor zorgen dat de temperatuur niet verder stijgt. We zouden al zonder olie kunnen en kunnen leven van opgewekte zonne- en windenergie. We moeten het wel willen. En doorpakken.

Wat dat betreft is Jan Terlouw hoopvol. Hij verkondigt zijn boodschap en merkt een ommekeer. Wat hem betreft mag het allemaal wel sneller. De politiek moet mee om, wereldleiders en directies moeten in actie komen. Maar ook wij kunnen er iets aan doen. Hoe heette het zo mooi? Een beter milieu begint bij jezelf.

Een terechte staande ovatie viel Jan Terlouw ten deel. Hij gaf nog geduldig antwoord op een aantal vragen uit de zaal en vertrok daarna op tijd om zijn trein te halen. Bij een ieder een geweldige indruk achterlatend.

Tekst & foto: Elke van Dommelen